تاب آوری چیست و چرا اهمیت دارد؟ تاب‌آوری یک اصطلاح روان‌شناختی رایج است که ظاهراً همه برای توصیف آنچه برای غلبه بر استرس لازم است استفاده می‌کنند – اما تاب‌آوری لزوماً حالتی نیست که باید برای آن تلاش کرد یا به عبارتی دیگر، چیزی برای تلاش جهت رسیدن به آن نیست.
تاب آوری چیست و چرا اهمیت دارد؟
تعریف تاب آوری متناسب با تفاوتهای فردی متفاوت است
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
تاب آوری، توانایی ما را برای مقابله با موقعیت‌های دشوار زندگی توصیف می‌کند – اما به یاد داشته باشید که لازم نیست در مواجهه با ناملایمات و آسیب‌ها تاب آور و انعطاف پذیر باشید!
تاب‌آوری یک اصطلاح روان‌شناختی رایج است که ظاهراً همه برای توصیف آنچه برای غلبه بر استرس لازم است استفاده می‌کنند – اما تاب‌آوری لزوماً حالتی نیست که باید برای آن تلاش کرد یا به عبارتی دیگر، چیزی برای تلاش جهت رسیدن به آن نیست.
تاب آوری را می توان هم مثبت و هم منفی دید. میزان تاب آوری یک فرد بسته به شرایط منحصر به فرد و چالش هایی که با آن مواجه است بسیار متفاوت است.
تاب آوری در خلاء وجود ندارد. از آنجایی که همه ما به استرس ها واکنش های متفاوتی نشان می‌دهیم، این پیام که «باید» تاب آور باشیم، در شرایطی که انتظار تاب‌آوری در مواجهه با ناملایمات یا آسیب‌های روحی وجود دارد می‌تواند مضر باشد .
شما نمی توانید بدون در نظر گرفتن عوامل تعیین کننده اجتماعی مانند نژادپرستی سیستماتیک، وضعیت اجتماعی- اقتصادی نامساعد و البته مسائل سلامت روانی و جسمانی به تاب آوری بپردازید.
با این حال، تعداد فزاینده‌ای از شواهد نشان می‌دهند که اکثر مردم پس از تجربه یک رویداد آسیب‌زا، انعطاف‌پذیری از خود نشان می‌دهند. به علاوه، راه‌هایی برای تقویت رفتارهای انعطاف‌پذیر وجود دارد که می‌تواند به شما در سازگاری و بهبودی از رویدادهای استرس‌زا کمک کند.
تاب آور بودن به چه معناست؟
تاب آوری برای افراد مختلف می تواند معانی مختلفی داشته باشد، بنابراین ممکن است تعریف شما با تعریف فردی دیگر مطابقت نداشته باشد.
در مورد شواهد علمی هم همینطور. تاب آوری یک موضوع تحقیقاتی برجسته است که در مطالعات به ظاهر بی شماری مورد بحث قرار گرفته است. با این حال، اغلب نظریه های رقیب وجود دارد.
تعریف تاب آوری در طول سالیان متمادی تکامل یافته است. انجمن روانشناسی آمریکا (APA) تاب آوری را اینگونه تعریف می کند: «تاب آوری عبارت است از: فرایند سازگاری خوب در مواجهه با ناملایمات، تروما، تراژدی، تهدیدها یا منابع مهم استرس – مانند مشکلات خانوادگی و روابط، مشکلات جدی سلامتی، یا محیط کار و استرس های مالی. “
تحقیقات قدیمی‌تر در سال 2004 بیان می‌کند که تاب‌آوری «در مواجهه با ضرر یا آسیب‌های احتمالی رایج‌تر از آن چیزی است که اغلب تصور می‌شود، و مسیرهای متعدد و گاهی غیرمنتظره‌ای برای تاب‌آوری وجود دارد».
یک مقاله تحقیقاتی در سال 2009 تاب آوری را به عنوان یک فرآیند تعریف می کند و این اصطلاح را به عنوان “توسعه شایستگی با وجود ناملایمات شدید یا فراگیر” توصیف می کند.
اخیراً در سال 2018، تحقیقات تشخیص داد که تاب‌آوری، از آنجایی که به تروما و مقابله مرتبط است، به خوبی تعریف نشده است و کاربردهای آن باید بر اساس تفاوتهای فردی متفاوت و منحصر به فرد باشد.
به خاطر داشته باشید که برخی از این تعاریف ممکن است قدیمی باشند. نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که لازم نیست در مواجهه با تروما تاب آور باشید.
نمونه هایی از رفتارهای تاب آوری
تاب‌آوری از روی ضرورت اتفاق می‌افتد، نه لزوماً به این دلیل که کسی برای رسیدن به آن سخت کار کرده است. همانطور که یک مقاله تحقیقاتی در سال 2011 اشاره می کند، ماهیت پویایی برای تاب آوری در طول عمر وجود دارد.
کندرا کوبالا (یک روانشناس که با بازماندگان تروما در پنسیلوانیا و نیویورک کار می کند می‌گوید: «یک عنصر کلیدی برای تاب‌آوری این است که تشخیص دهید آنچه از سر گذرانده‌اید بسیار مهم است، و درک اهمیت دیدن اینکه چگونه روی شما تأثیر گذاشته است و اینکه شما با قبل از رویداد متفاوت هستید».
به گفته کوبالا، تاب آوری باید به صورت طولی بررسی شود (مترادف با مفهوم زمان یا در طول بخشی از زندگی یک فرد).
اگر در کودکی ضربه روحی را تجربه کرده اید و سپس در بزرگسالی نیز یک رویداد آسیب زای دیگر را تجربه کرده اید که از آن بهبود می یابید – چه به تنهایی و چه با کمک یک متخصص سلامت روان – ممکن است این فرایند بهبودی تاب آوری تلقی شود.
اگر هر یک از رفتارهای زیر را از خود نشان دهید، ممکن است درجاتی از تاب آوری را داشته باشید:
- شما ناپایداری مشکلات را تشخیص می دهید.
- شما شکست ها را فرصتی برای رشد می بینید.
- شما ابزارهایی برای مدیریت استرس و احساسات خود دارید.
- شما تشخیص می دهید که بسیاری از اتفاقات خارج از کنترل شما هستند.
- شما یک طرز فکر رشد در مقابل یک ذهنیت ثابت دارید.
عوامل خارجی مانند حمایت اقتصادی و اجتماعی نیز ممکن است نقش مهمی در کمک به افراد جهت توسعه یا حفظ تاب آوری داشته باشند.
چرا تاب آوری مهم است؟
یک عامل کلیدی برای تاب آوری، آسیب پذیری است، یا به عبارت دیگر، اجازه دادن به خودمان برای درک صحیحِ احساساتمان.
کوبالا می‌گوید: «آنچه را که ما به‌عنوان بی‌حسی می‌بینیم، می‌توان به اشتباه تاب‌آوری نامید. “از کجا بفهمیم که کسی فقط خودش را از درد بی حس نمی کند؟”
تاب آوری را می توان با نگاه کردن به یک رویداد منحصر به فرد اندازه گیری کرد. هر کس ظرفیت متفاوتی برای مقابله با رویدادهای دشوار دارد، که می تواند از فردی به فرد دیگر به شدت متفاوت باشد. شدت رویداد و تأثیر آن بر فرد نیز نتیجه را تعیین می کند.
کوبالا می‌گوید: «گروه‌بندی بازماندگان تروما سخت است.
What Resilience Is and Isn’t
