شهروندان حق دارند از تأمين اجتماعی در مواردی همانند بيماری، معلوليت، پيری، بازنشستگی، بيكاری، از كارافتادگی، بی سرپرستی و… كه نياز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت های ويژه پزشكی به صورت بيمه و امثال آن دارند به عنوان حق همگانی بهره مند شوند.
اكنون ميخواهيم به بيماری های خاص بپردازيم، به طور مثال چطور است نگاهی به زندگی يك بيمار سرطانی و يا حتی MS و … بيندازيم، بله تمامی ما در اين جامعه شهروند به حساب می آييم، اما بيماران خاص، كمی شرايطشان از ما خاص تَر است.
فراموش نكنيم كه پاسخگويی يك وظيفه است و از سويی پاسخ جويیِ هم يك رفتار شهروندی هوشمندانه است. بيماران خاص چقدر از حقوق شهروندی خود آگاه هستند و ما به عنوان يك مددكار اجتماعي چقدر با حقوق آنها آشنا هستيم؟ در كلينيك های جديد الافتتاح حقوق شهروندی چقدر به اين امر ميتوانيم بپردازيم؟! همانطور كه ميدانيم اين بيماران دارای خانواده هايی هستند، خانواده هايی كه در اين جامعه زندگی ميكنند و با تمام مشكلات، مجبور به تقبل هزينه های سنگين درمانی ميباشند، در كنار خدمات درمانی و مسايل مالی، چقدر به حمايت عاطفی و روانی خانواده ها توجه ميكنيم؟ صبر و تاب آوری، آموزشی كه به چنين خانواده هايی بايد به صورت مستمر و رايگان داده شود و اين وظيفه ی ما مددكاران اجتماعی در قالب كلينيك های حقوق شهروندی ميباشد. توجه همه جانبه به مسايل و مشكلات بيماران خاص، كلی نگری و برنامه ريزی و آموزش به فرد بيمار، خانواده و جامعه وظيفه ی مددكاران اجتماعی با حمايت دولت ميباشد.
من ميپذيرم كه بيماران، بيمارند، چون در ارتباط با افراد حاضر در زندگيشان مشكل دارند و نميتوانند آنچه ميخواهند را از ديگران بگيرند. اما اطلاع رسانی و حمايت يابی وظيفه و نقشی است بزرگ بر دوش مددكاران اجتماعی.
نازنین روستا | مددکار اجتماعی و مدیر کلینیک پارسا
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
