به تازگی کلیپی در فضای مجازی بین کاربران شبکه های اجتماعی منتشر شد که مربوط به کودک آزاری به شدت دردناک در یکی از مهد کودک های کشور در اردبیل است. این ویدئو توسط یکی از کارکنان این مهدکودک از مربی مهدکودک گرفته شده است ؛ در این ویدئو مسئول مراقبت با زور غذا را در گلوی کودک فرو میکند و سپس موی او را میکشد و به سمت دیوار هُلش میدهد و درپی این کودک آزاری و پخش فیلم آن در فضای مجازی و رسانه ای شدن آن ، مدیر و خدمه خاطی این مهد بلافاصله بعد از ورود به دادسرا دستگیر و روانه زندان شدند. برخورد عاجل با مربی و خدمه کودک آزار یک اقدام مثبتی است که می تواند به التیام افکار و احساسات عمومی منجر گردد ،ولی جواب چند سوال ناگفته می ماند: آیا به نظر شما این اقدام مکفی است؟ اگر همکار مربی فیلمبرداری نمی کردند آیا این قضیه کودک آزاری رسانه ای شده و اقدام عاجل صورت می گرفت؟ مسئولیت اصلی اینگونه موارد متوجه مدیر مهدکودک است یا سازمان متولی مراکز مهد کودک ؟ قبل از پاسخ به این سوال بهتر است یک مرور کوتاه بر تعریف کودک آزاری داشته باشیم:
منظور از کودک آزاری به هر گونه رفتار یا کوتاهی در انجام عملی که سلامت جسمی، روانی و رشد کودک را به مخاطره اندازد شامل می شود. کودک آزاری در حقیقت دارای انواع جنسی ، جسمی ، غفلت و عاطفی می باشد. کودکی دوران رشد و شکل گیری شخصیت است. انواع کودک آزاری در این سالهای حساس و مهم، به رشد و سلامت آنان آسیب های جدی می رساند. کودکان آزار دیده در همه جنبه های رشد مانند رشد جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی با مشکلات و نارسایی های فراوانی روبرو خواهند شد. بررسی های انجام شده نشان می دهد بسیاری از کودکانی که در دوران کودکی قربانی آزار و بدرفتاری بوده اند، در بزرگسالی خود به آزار کودکان پرداخته اند و این بزرگترین زیان کودک آزاری است که سبب تداوم آن می شود.
کودک آزاری در مراکز مهد کودک یک پدیده تازه ای نیست ، و بسیاری از از این آسیب های اجتماعی که چه بصورت پنهانی و چه آشکار صورت بگیرد نتیجه عوامل و علل گوناگون می تواند باشد. که از جمله می توان به عدم واگذاری امتیاز مراکز فوق به افراد فاقد واجد شرایط ، عدم استاندارد بودن برخی مراکز مهد کودک و عدم استفاده از مربیان کارآزموده و تحصیل کرده بدلیل مطامع مالی و… اشاره کرد که همه این شرایط در کل به ضعف سیستم نظارتی سازمان متولی یعنی بهزیستی برمی گردد. و تجربه نشان داده است حتی در بسیاری از موارد برملا شدن بروز کودک آزاری چه بصورت خفیف و چه بصورت شدید ، علاوه بر اینکه مدیران مرکز زیر بار مسئولیت نمی روند، گاها کارشناسان بهزیستی هم برخورد عاجلی انجام نمی دهند.
امید بر اینکه ، به جای برخورد احساسی با موارد خاص کودک آزاری ، و مسئولیت گریزی ، سازمان بهزیستی به عنوان متولی امور مهدکودکها ، ضمن ترمیم و تحکیم قدرت نظارتی خود ، با شجاعت مسئولیت این گونه موارد را به دوش بگیرد .
امین موحدی – مددکاراجتماعی
منبع: وبسایت تخصصی مددکاران اجتماعی
