مددکاری اجتماعی در مدرسهیادداشتهای اختصاصی

مددکاری اجتماعی در مدرسه | نقش مددکار اجتماعی مدرسه

مددکاران اجتماعی مدرسه از طیف گسترده­ ای از استراتژی­ های مبتنی بر شواهد استفاده می­ کنند تا اطمینان یابند که دانش ­آموزان از لحاظ جسمانی و روانی برای یادگیری آماده هستند. مددکاران اجتماعی از رویکردی مبتنی بر قدرت استفاده می­کنند تا دانش ­آموزان و سازمان­ها را به عنوان بخشی از سیستم­ها ببینند. تمرکز بر «عملکرد» و «روابط» داخل و بین سیستم­ها، برای بهبود یادگیری دانش­ آموزان بسیار حائز اهمیت است. مددکاران اجتماعی می­ دانند چگونه وارد اجتماع شوند تا خانواده­ و مدرسه را برای کسب نتایج بهتر (برای مثال پیشرفت تحصیلی، افزایش امنیت روانی، افزایش توجه، بهبود عملکرد عاطفی، رفتاری و اجتماعی) توسط دانش ­آموزان توانمند سازند. مددکاران اجتماعی مدرسه اغلب بر خدمات مدرسه، شناسایی موانع یادگیری و مشکلات محیط مدرسه تمرکز دارند.

بر اساس نتایج مطالعه­ ای، استراتژی­های حرفه ­ای و برنامه­ های مورد استفاده توسط مددکاران اجتماعی در مدرسه عبارت بودند از:

  • حمایت از دانش­ آموزان و خانواده ­ها؛
  • ارائه مشاوره فردی برای دانش ­آموزان؛
  • مشاوره گروهی و برنامه ­های توانمندسازی دانش ­آموزان؛
  • ارائه مشاوره برای معلمان، مدیران و سایر کارکنان مدرسه؛
  • کاربرد سیستم ارجاع؛
  • تیم ارائه خدمات؛
  • مداخلات رفتاری و حمایتی؛
  • مداخله در بحران؛
  • تصمیم­ گیری مبتنی بر اطلاعات؛
  • ایجاد تیم­ های مشاوره؛
  • برقراری ارتباط میان مدرسه و خانه؛
  • ارزیابی دانش­ آموزان؛
  • ایجاد زمینه مشارکت مدرسه و جامعه؛

نتایج مطالعه­ ای دیگر نشان داد که مهمترین مسائل و حوزه ­های مسئولیتی مددکاران اجتماعی مدرسه عبارتند از:

  • سلامت جسمی و روانی؛
  • مدیریت رفتار؛
  • شناسایی دانش ­آموزان در معرض ترک تحصیل؛
  • توجه به نیازهای اساسی دانش­ آموزان (تغذیه، پوشاک، مسکن، مراقبت­های بهداشتی)
  • حل تعارض و مدیریت خشم؛
  • آسیب­های خانوادگی؛
  • بحران؛
  • بی­ خانمانی؛
  • روابط والدین و فرزندان؛
  • محیط مدرسه؛
  • سوء آزار و غفلت.

نقش­های مددکاران اجتماعی مدرسه که در زیر بدان پرداخته می­شود، بهتر است در قالب یک مُدل خدماتی سازمان­ یافته و جامع ارائه شود. این فهرست اگر چه جامع نیست اما نشان دهنده طیف وسیعی از خدمات است که ممکن است توسط مددکاران اجتماعی مدرسه ارائه شود:

  1. سنجش، غربالگری و ارزیابی
  • تیم ارزیابی؛
  • تاریخچه توسعه اجتماعی؛
  • غربالگری مدرسه؛
  • غربالکری افسردگی و خودکشی؛
  • غربالگری احتمال خشونت؛
  • غربالگری سوء آزار و غفلت؛
  • غربالگری الکل و سایر داروها؛
  • ارزیابی رفتاری؛
  1. ارائه خدمات فردی و گروهی به دانش ­آموزان
  • گروه­های حمایتی آموزشی (مدیریت خشم، مهارت­های زندگی، طلاق و …)
  • مشاوره فردی و آموزش حل مسأله؛
  • ارائه خدمات به نوجوانان باردار و والدین؛
  • حمایت برای دسترسی دانش­ آموزان به مدرسه و خدمات اجتماع محور؛
  • طرح­های مداخله رفتاری؛
  • مداخله در بحران؛
  • حوادث تروماتیک؛
  • بحران خانوادگی؛
  • امنیت؛
  • افکار خودکشی؛
  • خود زنی؛
  • گزارش­های غیر محتمل سوء آزار و غفلت.
  1. همکاری خانه- مدرسه
  • بازدید از منزل و ارتباط تلفنی؛
  • آموزش و حمایت والدین؛
  • کمک به خانواده در یافتن و استفاده از منابع اجتماعی؛
  1. همکاری و مشارکت با سازمان­های اجتماعی محور
  • ارائه منابع آموزشی به گروه­های اجتماعی؛
  • هماهنگی منابع اجتماعی با خدمات مدرسه؛
  • توسعه و مدیریت روابط همکاری با سازمان­های اجتماعی؛
  • ارجاع به منابع اجتماعی؛
  1. آموزش در کلاس درس
  • رفتارهای محافظتی؛
  • پیشگیری از خودکشی، سلامت روان، خشونت، قلدری و سایر زمینه­ های مربوط به امنیت، پیشگیری و ارتقاء سلامت.
  1. ارائه خدمات برای کارکنان مدرسه
  • مشاوره و حل مسأله؛
  • سلامت کارکنان؛
  • توسعه کارکنان؛
  • تیم تسهیل­گر؛
  1. توسعه برنامه و منابع
  • برنامه درسی؛
  • حضور و غیاب؛
  • واکنش به بحران؛
  • ارائه برنامه و خدمات ویژه برای پاسخگویی به نیازهای جمعیت خاص (دانش­ آموزان بی­ خانمان، دانش­ آموزان با نژادهای مختلف و خانواده­ هایشان، دانش ­آموزان همجنس گرا، دو جنس گرا و …)؛
  • آب و هوا و محیط مدرسه؛
  • آزار و اذیت، قلدری و تبعیض؛
  • تنبیه، تعلیق و اخراج؛
  • محرمانه بودن اطلاعات دانش­آموزان.

Reference

گردآوری و ترجمه: کبری واعظی، کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی

9 مهرماه 1396

انتشاریافته در مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان

مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران
دکمه بازگشت به بالا