مطالب تخصصی مددکاری اجتماعیویژه

مساله خود مراقبتی در مددکاران اجتماعی در بحران

گردآوری و ترجمه: جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی و دکتری مدیریت کسب و کار 

در حالی که سخت به نظر می رسد اما حیاتی است که خود مراقبتی را یک اولویت بدانیم. ضرورت این مساله صرفا به خاطر خود مددکار نیست بلکه باید اطمینان حاصل کرد که مددکار بهترین پشتیبانی ممکن را از خودش، خانواده اش، مددجو ها و جامعه خواهد داشت. اکنون در اینجا به نکاتی چند در باب خود مراقبتی اشاره خواهیم کرد.

راهنمای خود مراقبتی فردی:

به صورت روزانه، حال خود را چک کنید: از خود بپرسید:” آیا امروز حال من خوب است؟” اگر جواب منفی است، دلیل آن را بیابید و اگر به تغییر یا حمایتی نیاز است، آن را انجام دهید. این روش می تواند یک عمل روتینِ مفید باشد که کمک می نماید تا سلامتی خود را در شرایط پاندمی کووید ۱۹ کنترل کنید.

از این که به خود وقت استراحت، مرخصی بدهید، غفلت نکنید: با این عمل اطمینان می یابید که به اندازه کافی استراحت کرده اید تا به خوبی از خود و دیگران مراقبت کنید.

اعمال روتین روزانه را نظیر سرگرمی های در خانه، ورزش، گفتگو با دوستان و خویشاوندان و خواب کافی را فراموش نکنید: ایجاد تعادل بین کار و زندگی مساله مهمی است که شما را در ادامه ی راه پشتیبانی از دیگران کمک می کند.

در رویکرد خود انعطاف پذیر باشید: اگر در شرایطی هستید که به تکنولوژی رایانه دسترسی ندارید، یادداشت هایتان را به صورت دستی نوشته و بعدا آنها را بارگزاری نمایید. اگر بخواهید همه چیز را تجربه و امتحان کنید ، موفق نخواهید شد و خود را در مسیر شکست قرار می دهید. به خاطر بسپارید که شما یک شخص حرفه ایِ مورد اعتماد و آموزش دیده هستید که در شرایط فوق العاده و اضطراری فعالیت می کنید و می توانید از قضاوت حرفه ای خود زمانی که ضروری است استفاده نمایید.

اگر توان انجام کاری بیشتر از ظرفیت خود را ندارید، خود را معاف کنید: در این شرایط پاندمی بسیاری از خدمات معلق شده یا انجام نمی پذیرند و در این راه نیازی نیست که شما تمامی این کارهای اضافی و بر زمین مانده را پوشش داده و کمبود آن ها را جبران نمایید.

یک سیستم پشتیبانی شفاف را به صورت حرفه ای و شخصی مشخص کنید: این موضوع زمانی می تواند مطرح گردد که شما مطمئن شوید که در ساعات، روزها و هفته های سخت و طاقت فرسا تنها نیستید.

از فرهنگ “فقط کارت را انجام بده” دوری کنید و در صورت لزوم کمک بخواهید: شفاف صحبت کردن درباره اینکه “چگونه نحوه کار در چنین شرایط غیر عادی بر شما تاثیر می گذارد” مهم بوده و به اطرافیان کمک می نماید تا درک کنند که هر فردی نیاز به حمایت دیگران برای برطرف شدن مشکلاتش دارد. از کارفرمای خود درخواست پشتیبانی نموده و در مورد مشکلات غامض کار خود توضیح دهید.

زمانی را برای تفکرات خود گذاشته، و آن ها را ثبت و ضبط نمایید: اگر تا به حال دفترچه یادداشت روزانه برای انعکاس تفکراتتان نداشته اید، اکنون بهترین زمان برای انجام این کار است. شما در حال حاضر تحت شرایط غیرعادی فعالیت می کنید که در تاریخ نیز بی سابقه است. بنابراین اختصاص زمان تفکر برای خودتان، کارتان و افرادی که تحت حمایت شما قرار دارند به فرآیند این تجربه کمک می کند.

اگر درباره چیزی مطمئن نیستید، سوال کنید: برخی اوقات عدم اطمینان، پیچیدگی و سردرگمی در موضوعی وجود دارد که با پرسش کردن روشن می گردد که چه موضوعی شناخته شده و کدام ناشناخته است.

میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و خواندن اخبار جدید را محدود کنید: درست است که در این زمان، بِروز بودن مهم می باشد اما دیدن این حجم از اتفاقات در سراسر دنیا ناراحت کننده و  ناامید کننده می باشد. این که توجه تان را به چیز دیگری معطوف دارید، اشکالی ندارد؛ شما به اندازه کافی کار می کنید.

مساله بازبینی و نظارت را پیگیری کنید: گاهی ناظران و سرپرستان بسیار پرمشغله بوده و خودشان تحت فشار زیادی قرار دارند که باعث می شود سهوا اهمیت مساله نظارت را فراموش کرده و بدان بی توجهی کنند.

استفاده مناسب از شوخ طبعی در بستر پشتیبانی از افراد را فراموش نکنید: شوخ طبعی روحیه مددکاران و دیگر افراد حرفه ای را در مقابله با شرایط سخت تقویت کرده و راهی موثر در تزریق انسانیت و مروّت در شرایط غیرانسانی و سخت می باشد.

منبع:

Quick Guide_ Self-care for Social Workers during Covid-19 _ www.basw.co.uk.mhtml

رسانه تاب آوری ایران رسانه تاب آوری ایران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا