برای برچيده شدن تنبيه بدنی دانش آموزان در مدارس کار به تصويب قانون در مجلس کشيد تا برخورد فيزيکی با دانش آموزان ممنوع شود. اما تنبيه بدنی تنها نوع خشونت در مدارس نيست. خشونت در بين خود دانش آموزان و همچنين خشونت عليه معلم ها از سوی دانش آموزان، بخش های ديگری از اين معضل هستند که تنها با تصويب قانون حل نخواهند شد. به اعتقاد رئيس انجمن مددکاران اجتماعی ايران آموزش و پرورش بايد مهارت‌های زندگی از قبيل کنترل خشم، تصميم‌گيری درست، روابط بين فردی و رفتار جرأت‌مندانه را در کنار موضوع‌های ديگر به دانش آموزان آموزش دهند.
اگر تنبيه بدني ممنوع است. پس ما چطور دانش آموزان را کنترل کنيم ؟ اين سوالي بود که معلم هاي سنتي در برابر قانون ها و بخشنامه هاي مبني بر ممنوع بودن تنبيه بدني از يکديگر و مسئولان آموزش و پرورش مي‌پرسيدند. دستگاهي که با توجه به کمبود بودجه و کلاس هاي پر جمعيتي که دارد گاهي نقش خود را تا حد کنترل گر دانش آموزان پايين مي‌آورد. خشونت فيزيکي در زباني در ارتباط بين معلم ها و دانش آموزان در ايران ريشه کن نشده، خبر کشته شدن معلم بروجردي توسط يک دانش آموز تلنگري بود تا امکان بروز خشونت از سوي دانش آموزان ناديده گرفته نشود. خشونت روزمره خيابان ها و خانه ها دور از چهارديواري مدارس باقي نمي‌ماند. تابستان گذشته براي اولين بار خبر تجاوز يک معلم به دانش آموزان در تهران منتشر شد و کشته شدن معلم بروجردي شوک دومي بود که امسال به آموزش و پرورش وارد شد.
رئيس انجمن مددکاري معتقد است ورود مددکار به مدارس مي‌تواند تا حدودي اين خشونت را مهار کند. سيد حسن موسوي چلک در گفت‌و‌گو با ايلنا با اشاره به کشته شدن معلم بروجردي توسط دانش آموز خود، خاطرنشان کرد: بايد به اين موضوع توجه داشت که آموزش و پرورش يک محيط اجتماعي است که با ساير محيط‌ها در تعامل است، لذا آموزش‌هايي که افراد خارج از اين محيط دريافت مي‌کنند در نوع رفتارشان تاثير گذار خواهد بود. لذا اينگونه نيست که افراد خشونت را تنها در آموزش و پرورش بياموزند.وي ادامه داد: اما آموزش و پرورش بايد مهارتهاي زندگي از قبيل کنترل خشم، تصميم گيري درست و روابط بين فردي و رفتار جراتمندانه را در کنار موضوع هاي ديگر به دانش آموزان آموزش دهد و چنانچه فعاليت خود را در اين زمينه گسترده، فراگير و مستمر انجام دهد، طبيعتا مي‌تواند در کنترل خشونت و بالابردن آستانه تحمل کمک زيادي به جامعه کند.رئيس انجمن مددکاران اجتماعي ايران با تاکيد بر اينکه آموزش و پرورش بهترين بستر براي پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي است، افزود: دانش آموزان به هر حال حداقل 12 سال از عمر خود را در نظام آموزش و پرورش سپري مي‌کنند و خانواده‌ها نيز به اين واسطه با آموزش و پرورش در ارتباط هستند اما در عين حال فقط آموزش و پرورش نيست که مي‌تواند بر رفتارهاي دانش آموزان تاثيرگذار باشد بلکه امروز رسانه‌ها، الگوهاي تربيتي خانواده، شرايط اقتصادي و گروه همسالان و تشکلات خارج از گروه مدرسه که دانش آموز با آنها سر وکار دارد، نيز مي‌تواند در اين امر تاثير گذار باشد.موسوي چلک خاطر نشان کرد: به نظر مي‌رسد که در چند سال اخير به ويژه در يک سال گذشته آموزش و پرورش در بخش پيشگيري و مبارزه با آسيبهاي اجتماعي که خشونت نيز بخشي از آن به شمار مي‌رود، نسبت به سالهاي گذشته بهتر عمل کرده، اما انتظار ما اين است که براي بهبود اين روند مددکاران اجتماعي در مدارس جذب شوند چرا که حضور مددکاران اجتماعي به تعامل بيشتر مي‌انجامد.وي با اشاره به اهميت جايگاه مددکاران اجتماعي در مدارس افزود: جايگاه مددکار اجتماعي در محيط مدرسه به دليل نوع وظايفي که دارد، طبيعتا مي‌تواند در کنترل بروز آسيبهاي اجتماعي و حوادثي از اين دست بسيار موثر باشد.رئيس انجمن مددکاران اجتماعي ايران ادامه داد: همانطور که در گذشته بار‌ها اعلام کرده‌ايم؛ اين آمادگي را داريم به عنوان تشکلي غيردولتي با بيش از نيم قرن سابقه در زمينه تامين نيرو، آموزش و نظارت مددکاران در مدارس با آموزش و پرورش همکاري کنيم.وي همچنين با تاکيد بر ضرورت توجه و حفظ احترام متقابل بين معلم و دانش آموز، تصريح کرد: بدون شک يکي از حقوق اساسي هر يک از ما به عنوان شهروند در هر محيطي که قرار مي‌گيريم، حفظ کرامت اجتماعي است.موسوي چلک افزود: از آنجا که هر کسي نسبت به فرد ديگري بي‌احترامي کند، با عث ايجاد حس ناخوشايند در ديگري مي‌شود، گاهي مواقع نيز اين حس مي‌تواند منجر به حس انتقام جويي شود. لذا فرد در مدرسه چه به عنوان معلم و چه در نقش دانش آموز بايد مورد احترام قرار گيرد، لذا در هر محيطي رفتار احترام‌آميز متقابل مي‌تواند در کنترل و کاهش تنش‌ها، درگيري‌ها و بروز رفتار خشونت آميز موثر باشد.
