توانمندسازی (Empowerment) در حرفه مددکاری اجتماعی مفهومی است که از اهمیت خاصی برخوردار است و به تعبیری شالوده مددکاری اجتماعی بر آن بنا نهاده شده است. توانمندسازی تغییر و توسعه ظرفیتها برای درک نیاز برای تغییرات وسیعتر در گروهها و جوامع را شامل میشود. توانمندسازی فرآیند تغییر ناتوانی و افزایش کنترل سازمان بر محیط است و در آن بر افزایش خود تصمیم گیری مددجویان سازمان تأکید می گردد. اهداف عمده توانمندسازی عبارتند از: عدالت اجتماعی، ایجاد امنیت، برابری اجتماعی و سیاسی، حمایت دو جانبه و یادگیری مشارکتی، برداشتن گامهای کوچک برای رسیدن به اهداف بزرگ.
نظر به اینکه مددکاری اجتماعی در مسیر توانمندسازی مددجویان نیازمند کاربست راهکارهای مختلفی است و این راهکارها با توجه به ویژگی های فردی، خانوادگی، تواناییهای اقتصادی، منزلت و موقعیت اجتماعی و … باید متفاوت باشد و نظر به سیاستهای در پیش گرفته از سوی سازمان های حمایتی (بهزیستی، کمیته امداد و …) در ایران مبنی بر کوچک سازی و ایجاد مسیر توانمندسازی مددجویان و خروج آنان از سیستم حمایتی در جمع تلگرامی مددکاران اجتماعی متشکل از اساتید، دانش آموختگان و دانشجویان مددکاری اجتماعی سوالی بر این اساس طرح گردید که: راهکارهای توانمندسازی مددجویان از منظر مددکاری اجتماعی چیست؟
گردآوری داده ها در فضای تلگرام و با مشارکت حداکثری اعضای گروه تلگرام مددکاران اجتماعی ایرانیان صورت گرفت. داده های گردآوری شده با روش تحلیل محتوای گرینهایم و لاندمن (2004) مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.
جدول زیر راهکارهای توانمندسازی مددجویان از دیدگاه مددکاری اجتماعی راه نمایش میدهد.
جهت مطالعه متن کامل و نیز جداول تحلیلی اینجا کلیک کنید.
گردآوری و تحلیل: کبری واعظی؛ کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی و عضو تیم تخصصی وبسایت مددکاران اجتماعی ایرانیان
