شواهد زیادی مبنی بر تأثیر سیستم حمایت اجتماعی بر کاهش گسترش و وسعت اچ. آی. وی/ایدز وجود دارد. در بسیاری از کشورها، اچ. آی. وی/ ایدز با فقر، عدم درک اجتماعی و فقدان امکانات بروز بهداشتی، که بخشی از زندگی هر روز است ارتباط تنگاتنگی دارد.
مددکاران اجتماعی در سطح جهانی با فراهم کردن شرایط تحصیلات عمومی و حمایت از مردمی که با این ویروس زندگی می کنند و میمیرند مستقیماً در ارتباط هستند. تجربه های کسب شده، اهمیت سیستم های حمایت اجتماعی را برجسته می کند. این سیستم حمایت اجتماعی نه تنها از طریق داروهای ضدرتروویروسی مردم را قادر به ادامه زندگی می کند، بلکه آن ها را توانمند و قادر به ادامه کسب و کار و درآمد مالی برای اعضای خانواده شان می کند.
یک حساسیت و تأکید ویژه ای بیش از گسترش سیستم های پایدار که در داخل بخش های اجتماعات است، بر درمان اچ آی وی/ ایدز وجود دارد مانند: فراهم کردن حمایت اجتماعی، امنیت، امید و آینده ای برای تمامی اعضای جامعه. (در حال حاضر بیش ترین تأکید بر درمان و پایبندی به درمان است)
تأکید به تنهایی بر روی افزایش فواید سیستم های حمایت اجتماعی تنها یک کوتاه اندیشی است. همه مددکاران اجتماعی اغلب با کودکانی که یتیم هستند و آن دسته از کودکانی که از بار مسئولیت مراقبت از خانواده گسترده خود خسته شده اند، کار می کنند. مددکاران اجتماعی از تجارب دست اول یاد گرفته اند که تمام نسل بشر از مراقبت پایدار و دائمی محیط خانوادگی محروم هستند و متعاقباً آن ها درون مشکلات پیچ در پیچ و سختی های اجتماعی گیر خواهند کرد.
سیستم های حمایت اجتماعی تأثیرات مثبتی بر اقتصاد دارد. این شواهد با تحقیقات دانشگاه های اکسفورد و استنفورد نشان داده شده است که به ازای هر 1 دلار سرمایه گذاری در بخش سیستم های حمایت اجتماعی، معادل 3 دلار به بخش اقتصاد باز خواهد گشت. در نتیجه مردم زندگی طولانی تری با مشکلات جسمی کمتر دارند و به تبع باعث کاهش استرس و نرخ جرم و جنایت درون جامعه می شود.
قاعده کلی مددکاری اجتماعی مبنی بر “ظرفیت سازی” و بازگشت به “تراژدی دستیابی به فرصت ها” می باشد. فدراسیون بین المللی مددکاری اجتماعی ایران به سمت دستور کار توسعه سازمان ملل در سال 2015 پیوسته است. این دستور کار شامل مجهز شدن تمام کشورها به سیستم های حمایت اجتماعی که هیچ فردی از سیستم های حمایت اجتماعی جا نماند و شامل تمام افرادی که با اچ. آی. وی/ ایدز زندگی می کنند، باشد.
* سیستم حمایت اجتماعی باید تمام دوران زندگی فرد را تضمین کند، دسترسی ضروری تمامی افراد به مراقبت های بهداشتی، امنیت شغلی کافی و خدمات حمایتی اجتماعی می باشد.
ترجمه و گردآوری: هُما صدری | مددکار اجتماعی و جامعه شناس
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
جهت دریافت هر دو بخش انگلیسی و فارسی مطلب بالا اینجا کلیک کنید.
