مناسبت های مختلف می توانند فرصتی باشند تا افراد، دستگاه ها و … مرتبط ضمن بیان اقدامات خود در حوزه های مختلف، ارزیابی از جایگاه و سهم خود نیز داشته باشند. یکی از این مناسبت ها « روز جهانی مددکاری اجتماعی» مصادف با 18 مارس مصادف با 27 اسفند ماه 1393 است. در سال جاری تعدادی از کارشناسان اقدام به نوشتن یاداشت هایی به این مناسبت کردند که ارزشمند است. اما من قصد دارم در این یادداشت کوتاه فقط سئوالی طرح کنم و آن این که « سهم جامعه علمی ایران در تولید دانش مددکاری اجتماعی در جهان چقدر است؟».
آنچه که در این زمینه می توان گفت این است که در حال حاضر بیشترین منابع علمی ما ترجمه کتاب هایی است که در کشور های دیگر تولید می شود.
حضور مددکاران اجتماعی ایران در مجامع علمی دنیا چقدر است؟
چقدر این حضور تاثیر گذار است؟
چقدر تولید دانش روز مددکاری اجتماعی جهان متعلق به اساتید دانشگاه های ایران است؟
چه تعداد همایش های بین المللی مددکاری اجتماعی توسط دانشگاه هایی که در رشته مددکاری اجتماعی در ایران دانشجو تربیت می کنند برگزار شده است؟
چه تعداد کتاب های نوشته شده در ایران به عنوان مرجع مددکاری اجتماعی محسوب می شوند؟
در طول این سال ها سهم مددکاران اجتماعی ایران در برگزاری کارگاه های آموزشی برای مدیران وکارشناسان کشور های دیگر چقدر بود؟
چه تعداد پژوهش های بین المللی توسط اساتید و کارشناسان مددکاری اجتماعی انجام شده که به عنوان مرجع به آنها استنادشده باشد؟
و …
غرض این نیست که کسی یا دانشگاهی زیر سئوال برده شود.هدف این است که کمی در باره این سئوال تامل کنیم.من هم باید تامل کنم چون من هم یکی از همین مددکاران اجتماعی هستم.
سید حسن موسوی چلک
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
