نوشته شده توسط آلن بارسکی[1]
مسلماً تشکیل پرونده برای مددجویان، جذاب ترین بخش از کار مددکاری اجتماعی نمی باشد، بلکه در بسیاری از مواقع این پروسه حتی ملالت بار نیز میگردد. اما اگر مددکار اجتماعی می خواهد که زندگی خود را سرشار از هیجان سازد، می تواند پرونده های خود را به صورت نامنظم، ناقص، بدون در نظر گرفتن حریم شخصی و … تکمیل نماید. هیچ موقعیتی بیشتر از “سهل انگاری هایی که قابل پیگیری و طرح دعوی[2]” هستند، نمی توانند شاهدی برای رفتار غیر حرفه ای یک مددکار اجتماعی باشند. به طور قطع، اصول طولانی و کسل کننده و قدیمی تشکیل پرونده برای مددجویان می توانند ریسک های قابل پیگیری در حرفه مددکاری اجتماعی را کاهش دهند.
اصل 3.04 انجمن ملی مددکاران اجتماعی[3] به نام قاعده اصول اخلاقی (2008) راهنمایی را در زمینه تشکیل پرونده و حفظ اسرار مددجویان برای مددکاران اجتماعی فراهم می آورد.
بخش الف آن اشاره میکند که مددکاران اجتماعی بایستی اطمینان حاصل کنند که پرونده های آنان “انعکاسی از خدمات مورد نیاز مددجویان می باشد” این اصل به طور خلاصه راستگویی را ملاک عمل قرار می دهد.
بخش ب به مددکاران اجتماعی توصیه می کند که اطلاعات کافی “برای تسهیل در ارائه خدمات و ایجاد اطمینان در این خصوص که خدمات مورد نیاز مراجعین به طور پیوسته برای آنان تأمین می شود” را در پرونده ها ی خود لحاظ دارند. این اصل نیز واضح به نظر می رسد. مددکاران اجتماعی، سرپرستان و همکارانشان بایستی که از نگرانی های مراجعین، اهداف آنان و برنامه های مورد نیاز برای دستیابی به این اهداف آگاه باشند. یک پرونده مطلوب کمک حرفه ای اثرگذاری را برای مراجع کننده فراهم می آورد و این اطمینان را به او میدهد که این کمک به صورت پیوسته و تأثیرگذار برای او فراهم می گردد. به همین منظور، پرونده های جامع توصیه شده اند.
قسمت ج اشاره می کند که پرونده های مددکاری اجتماعی بایستی که حریم خصوصی مراجع را مورد توجه قرار دهند و تنها دربرگیرنده اطلاعاتی باشند که به طور مستقیم بر روی ارائه خدمات به مددجو اثرگذار هستند.
بنابراین همیشه طولانی ترین، بهترین نیست. همچنین بایستی توجه داشت که افراد دیگری نیز در داخل کلینیک مشغول به فعالیت هستند که آنان نیز به این پرونده ها دسترسی دارند مانند:
- سایر همکاران
- محققان و پروپوزال نویسان
- بازرسان بهزیستی
- نمایندگان شرکت های بیمه
بعلاوه ممکن است که بسته به شرایطی لازم باشد این پرونده ها در دادگاه مورد مطالعه قرار گیرند، مانند پرونده های مربوط به کودک آزاری و یا دادگاه های خانواده.
بنابراین اکنون سوال این است که مددکار اجتماعی “چگونه بایستی تعادل مورد نیاز را بین حفظ و ذخیره اطلاعات به طور کامل و حفظ حریم شخصی مراجعه کننده فراهم آورند؟” پاسخ این سوال در این چهار عامل خلاصه می گردد: قوانین، سیاست های کلینیک مددکاری اجتماعی، درخواست مراجعه کننده و اطلاعات مورد نیاز مددکار اجتماعی.
اولاً قوانین و مقررات مختلفی وضع شده اند که دامنه فعالیت های مددکاران اجتماعی را روشن می سازند و عنوان می دارند که چه اطلاعاتی بایستی حفظ شوند، این اطلاعات چگونه بایستی نگهداری شوند، آیا مراجع بایستی به این اطلاعات دسترسی داشته باشد یا خیر و تحت چه شرایطی این اطلاعات بایستی در اختیار سایر افراد قرار گیرد.
علاوه بر قوانین کلی سیاست داخلی کلینیک مددکاری اجتماعی نیز دامنه این اطلاعات را مشخص میکند به عنوان مثال، تاریخ مراجعه، علت مراجعه، نگرانی های مراجع و همچنین پاره ای از اطلاعات محرمانه ( مثل سوءاستفاده جنسی از مراجع، سابقه خودکشی، اعتیاد و … ) به یاد اشته باشید که هنگامیکه قوانین با سیاست داخلی کلینیک مددکاری اجتماعی تداخل پیدا می کنند، قوانین مقدم هستند.
اصل 1.02 انجمن ملی مددکاران اجتماعی خاطر نشان می سازد که مراجعین می توانند خود در ارتباط با پرونده هایشان تصمیم گیری کنند. به طور کلی، این اصل بیان میدارد که مراجع می تواند پیشنهاد دهد که چه اطلاعاتی و به چه میزان توسط مددکار اجتماعی در پرونده او ثبت و نگهداری شود.
به عنوان یک مددکار اجتماعی همواره بایستی توجه داشته باشید که برای ارائه خدمات به بهترین و موثرترین حالت ممکن به چه اطلاعاتی نیاز دارید. اگر شما تعداد زیادی مراجعه کننده دارید، این پرونده ها هستند که در یادآوری خدمات مورد نیاز هر مددجو به شما کمک خواهند کرد. همچنین در ایام مرخصی و یا در مواردی که شما قادر به ادامه مسیر با مراجعه کننده نیستید به ناظران و سایر همکاران شما در ادامه مسیر یاری خواهند رساند. و یا ممکن است مراجعه کننده پس از سال ها مجدداً به شما مراجعه کند در این حالت نیز پرونده ها هستند که به شما یاری خواهند رساند.
هنگامیکه در تردید هستید چه اطلاعاتی را نگهداری کنید حتماً با ناظر و یا یک مددکار اجتماعی حرفه ای مشورت کنید. به عنوان یک راهنمایی عمومی به خاطر داشته باشید که هرگز اطلاعاتی را که تمایل ندارید مددجو مشاهده کند را یادداشت نکنید، زیرا که مددجویان می توانند درخواست کنند پرونده خود را مشاهده کنند و در صورت تمایل تغییراتی درآن لحاظ دارند و در نهایت تنها مواردی را یادداشت کنید که از اهمیت خاصی برخوردار هستند و همچنین دارای تأثیراتی بر روند یاری رسانی مراجعه کننده می باشند و همچنین هرگز از سیستم ضبط صوت و یا صدابرداری با موبایل استفاده نکنید.
گردآوری و ترجمه: پونه امام شوشتری | عضو تیم روابط بین الملل وبسایت مددکاران اجتماعی ایرانیان
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
[1] Allan Barsky, JD,. MSW,PhD.
[2] Malpractice lawsuit
[3] National Association of Social Work (NASW)