پژوهش های تاب آوریتاب آوری Resilienceویژه

چارچوب تاب آوری به عنوان یک استراتژی برای مقابله با اختلالات استرس محور

چارچوب تاب آوری
چارچوب تاب آوری

چارچوب تاب آوری: کمبودهای همیشگی در خلال دهه های گذشته برای کاهش شیوع بالای اختلالات استرس محور، انگیزه ای برای راهبردهای پژوهشیِ انتخابیِ جدید شده است.

تاب آوری به پدیده حفظ سلامت روانی افراد در مقابل شرایط سخت روانی یا جسمی اشاره دارد. برای شناخت پاتوفیزیولوژی (فیزیولوژی حالات غیرطبیعی و تغییرات عملکردی که همراه با یک سندرم یا بیماری خاص رخ می دهد) اختلالات روانی، پژوهش های مربوط به تاب آوری برمکانیسم های خاصی متمرکز است و به طور خاص بر پیشگیری بیماریها تأکید دارد. برای استفاده کامل از ظرفیت های پژوهش های مربوط به تاب آوری، ارزیابی مهم وضعیت فعلی با توجه به مفاهیم اساسی و متدهای اصلی ضروری به نظرمی رسد. و بسیار مهم تر، ما پژوهش مورد نظر را بر فرایندهای پویای مرتبط با اتخاذ رویکردهایی موفقیت آمیز (سازگاری) بر اساس مطالعات طولی آینده نگر بنا گذاشتیم.

سالانه بیشتر از پانصد میلیون نفر در جهان از اختلالات روانی از قبیل اضطراب، اختلالات روانی بعد از سانحه (PTSD)، افسردگی و یا اعتیاد رنج می برند که تا اندازه ای اینها متأثر از منابع استرس بیرونی یا درونی می باشند. این چنین استرس زاهایی شامل حوادث و سوانح شدید و شرایط دشوار زندگی یا جابحایی های زندگی یا بیماریها می باشند.  روی هم رفته، اختلالات استرسی در معنای وسیع خود سالانه افراد خیلی زیادی را با ناتوانی و معلولیت زمین گیر می نمایند. در سال 2013 افسردگی شدید دومین عامل ناتوانی در دنیا شناخته شده است.

متن کامل این پژوهش را از اینجا دریافت نمایید.

ترجمه و گردآوری: فاطمه محمدی؛ مددکار اجتماعی
مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان

کوتاه پیرامون تعریف تاب آوری

برای تعریف تاب آوری چه در مفهوم و چه در عملیات بایستی به دوستون اصلی «وجود چالش و تنش» و «نتیجه خوب» تکیه زد به عبارت ساده تر این دو موضوع در هر تعریفی از تاب آوری ضرورتاً بایستی وجود داشته باشد.

هر تعریفی از تاب آوری بدون وجود یکی از این دو مولفه جامعیت لازم را نخواهد داشت.

علاوه بر دو مفهوم ضروری ” شرایط پرتنش” و ” نتیجه خوب ” در راه رسیدن به تعریفی از تاب آوری به سه بعد زمانی ، آینده ، حال و گذشته نیز بایستی توجه صورت گیرد.

آنجا که تاب آوری نقش مقابله ای دارد توان تاب آوری در زمان حال ایفای نقش میکند و آن هنگام که از بروز صدمه و آسیب پیشگیری میکند بهرمند ازقدرت موثردر آینده یا اینده نگری تاب آوری هستیم . و هنگامی که از اثر بخشی تاب آوری برای بازیابی و باز توانی پس از آسیب و صدمات و یا تروما استفاده میکنیم در واقع از تاب آوری گذشته نگر بهره جسته ایم .

در این معنا تاب آوری محدود به پیشگیری، مقابله و بازیابی و احیاء پس از ضربه نیست.

تا به اینجا به دو مولفه ( شرایط پرتنش ، نتیجه خوب) و سه وجه زمانی ( حال ، آینده و گذشته ) اشاره شد اکنون با ترسیم مربعی که اضلاع چهارگانه آن عبارتند از :
تاب آوریکار ساخت و ارایه تعریف تاب آوری را به انتها نزدیکتر میکنیم.

فرد، خانواده، جامعه، اقلیم، سامانه و سازمان تاب آور بایستی بتواند بر چالش ها غلبه کند از موانع عبور کند و صدمات احتمالی را بازسازی ، ترمیم و بازیابی کند و به اهداف خویش دست پیدا کند که بصورت خلاصه عبارتست از صرف انرژی در جهت بهبود اوضاع.

رسانه تاب آوری ایران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا