همایش چیست؟
همایش به طور کلی به عنوان یک جلسه که چند نفر در مورد یک موضوع خاص بحث می کنند، تعریف می شود.
در یک همایش، ایده های جدید مطرح و اطلاعات جدید در میان کارشناسان رد و بدل میشود. در واقع همایش علمی تجمع دانشمندان و دانشگاهیان است، که در آن یافته های پژوهش ارائه شده و یا یک کارگاه اداره میشود.
اکثر همایش ها، دارای یک یا چند سخنرانان کلیدی هستند که سخنرانی را ارائه میدهند. سخنرانان انتخاب شده دارای شخصیت های برجسته در زمینه های مربوطه هستند و حضورآنها به منظور جذب بیشتر مردم برای شرکت در همایش است.
انواع مختلفی از همایش ها وجود دارد:
جلسه، که یک گردهمایی غیر جدی و گاه به گاه و شامل تنقلات و سرگرمی است.
سمینار، منظور بحث در مورد یک موضوع خاص سازماندهی شده است. این سمینار ها معمولا فرهنگی و در طبیعت هستند ودر پایان این سمینار رشد اطلاعات و توانمندی های علمی از شرکت کنندگان انتظار می رود.
کارگاه آموزشی، فراتر از یک تجربه فیزیکی برای شرکت کنندگان با نمایش و اثبات و آموزش است.
همایش و میز گرد که یک گردهمایی از همسالان به منظور تبادل افکار و نظرات در یک موضوع خاص است، که معمولاً سیاسی یا تجاری یا علمی است. تعداد محدودی از شرکت کنندگان در یک میز گرد حضور دارند، به طوری که هر کس می تواند با دیگران روبه رو باشد.
برای نتایج ملموس از یک همایش، باید قبلا برنامه ریزی دقیقی به خوبی شده باشد.
گردهم آیی، اجتماع کردن برای بحث و گفتگو پیرامون موضوعی که اصلا” جنبه علمی تحقیقاتی نداشته باشد. مجمعی است که برگزار کنندگانش قصد آن دارند تا موضوع مورد علاقه خود را از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار دهند. مثل حضور استانداران، یا مدیران کل واحدهای یک سازمان و یا مسئولان انجمن های صنفی و تخصصی و نظایر آن …. در گردهم آیی سخرانی و یا مقالات تخصصی ارائه نمی گردد.
از نظر نامگذاری از واژه های متعددی مانند کنفرانس، همایش، گردهمایی، سمینار، کنگره، سمپوزیوم استفاده می شود که از نظر فنی و اجرایی در حال حاضر در کشور ایران هیچ تفاوتی در این عناوین وجود ندارد و تعریف دقیق و مشخصی برای این واژه ها انجام نپذیرفته است. لذا از نظر برگزاری، به صورت مشخص و صریح می توان گفت که هیچ تفاوتی بین انتخاب واژه ها و عبارات فوق وجود ندارد و استفاده از عنوان کنگره، نشان دهنده بزرگتر بودن یا کوچکتر بودن و یا سطح اعتبار نیست. در پایگاه مرجع برگزاری کنفرانسها نیز، از کلیه عبارات فوق برای اشاره به یک جمع علمی استفاده می شود
همايش ( كنگره) بين المللی: مصادیق عینی بین المللی شدن یک کنفرانس:
*محورهای کنفرانس صرفا متمرکز بر معضلات داخلی نباشد
ویژگی های یک همایش خوب
سخنرانان مناسب
سخنرانان بايد آموزش دهند نه اين كه فقط صحبت كنند. سبك هاي يادگيري مختلف هستند. برخي از افراد به واسطه ديدن اطلاعات را ياد مي گيرند. برخي از راه شنيدن آن و برخي نيز بايد براي جذب اطلاعات به شيوه فيزيكي با اطلاعات تعامل داشته باشند يا كاري با آن انجام دهند. به سخنرانان خود توضيح دهيد كه يك سخنران متوسط مي تواند توجه مخاطب خود را به مدت ۲۰ الي ۳۰ دقيقه حفظ كند. يك سخنراني خوب و كمك هاي بصري ضروري هستند اما از سخنرانان بخواهيد تا فعاليتي ايجاد كنند كه حضار را با اطلاعاتي كه فرا مي گيرند به تعامل وا مي دارد. بحث هاي بررسي موردي، تجارب حل مسئله يا فعاليت هاي گروهي را پيشنهاد كنيد. قبل از رويداد با سخنرانان هماهنگي لازم را به عمل آوريد و از آنها بخواهيد تا رئوس مطالب خود را پيشاپيش ارائه كنند تا ايجاد تغييرات جزيي ميسر شود. مطمئن شويد كه روش سخنران با آنچه به مشاركت كننده وعده داده ايد هماهنگ و همانند است. نهايتاً اينكه، وقت كافي براي پرسش ها در نظر بگيريد. همه از مطرح كردن سؤالات خود در گروه بزرگ احساس راحتي نمي كنند. پس امكان آن را فراهم كنيد تا مشاركت كنندگان كارت هاي يادداشتي را به جلو بفرستند يا به جاي حركت كردن در جهت ميكروفون سالن، از ميكروفون هاي بي سيم استفاده كنيد.
بهترين برنامه ريز همایش
مشاركت كنندگان زيرك ديگر با يك ارائه پاورپینت و به دنبال آن يك جلسه پرسش و پاسخ راضي نمي شوند. شرکت کنندگان در همایش های امروزي به چت روم، پست الکترونیک، ویدئو کنفرانس، دوره هاي آنلاین و درخواستنامه هايي كه همكاري بين كارمندان را در سرتاسر جهان ميسر مي سازد دسترسي دارند. اينها همه با جلسه همایش سنتي در رقابت هستند و به عنوان مسيري جهت تعامل با افراد جديد و به اشتراک گذاری اطلاعات عمل مي كنند. چه چيزي همایش شما را بهتر از همه اين انتخاب ها قرار می دهد؟ آيا به منابع مالي و هوشي دسترسي داريد و آيا براي رشد و ارتقا به اندازه كافي وقت صرف مي كنيد؟ استخدام كسي را در نظر داشته باشيد كه بر همایش نظارت داشته باشد و يا مسئوليت شناسايي مضامين مهم، دعوت از سخنرانان و حفظ مشاركت مخاطبين را بر عهده بگيرد.
محل برگزاري صحيح
جلسات همایش مانند سالن نمايشگاه، مثل نمايشنامه هستند- يك حس تئاتري و نمايشي كه حضار را از مسير روزانه و يكنواخت زندگي شان دور مي كند و ايده ها و عقايد حرفه اي آنها را احيا مي سازد. تحليل كنيد كه چگونه شرايط محيطي جلسه به اين تجربه كمك مي كند.
آماده سازی مشاركت كنندگان
چرا انتظار داريد كه مردم ساكت بنشينند و اطلاعات را بدون هيچ نوع آمادگي و نقشه قبلي جذب كنند؟ به آنها كمك كنيد تا واقعا به حرف هاي سخنران گوش دهند. از سخنراني خشك و يا گزافه گویی بپرهيزيد. به مخاطبين كمك كنيد تا قبلاً درباره عناوين همایش فكر كنند. آنها تمايل دارند كدام چالش هاي تخصصي مطرح شوند؟ اين امر بدان معناست كه مشاركت كنندگان قبل از ورود اهداف خود را ارزيابي مي كنند. اين مطالب را به سخنرانان انتقال دهيد تا آمادگي خود را افزايش دهند.
آنچه بیشتر می بینیم اینست که برگزار کنندگان نه در قامت یک دانشمند و فعال علمی واجتماعی که بیشتر صاحبان عنوان و سمت دعوت می شوند تا فرصتی داشته باشند برای عرض اندام وخودنمایی! حتی اگر با استفاده از ارائه اطلاعاتی که دیگران کار کرده اند و بیشتر شبیه خواندن انشاء می باشد!!!
پیشنهاد می کنم بر اساس مطالبی که در بالا آمد همایشها می بایست مبتنی بر الگوهای علمی و جهانی باشند و بیشتر کسانی برای ارئه دعوت شوند که محصول تلاش خود را برای شرکت کنندگان و جامعه ارائه دهند و حرفی برای مخاطبین داشته باشند.
برگزاری همایش نبایستی بر تکرار مکررات استوار باشد. محققین تنها کسانی اند که می بایست اجازه برگزاری همایش را داشته باشند.
وضعیت همایش های کشور ما چگونه است؟!
احمد جبارزاده/ مددکار اجتماعی
