توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها: در این مطلب به چگونگی توسعه تاب آوری در شرایط مواجهه با نمایلات و مشکلات زندگی خواهیم پرداخت.
توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها
جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی و مدرس کشوری تاب آوریزندگی با مشکلات رقم می خورد؛ تاب آور بودن به این معنی نیست که خود را از شر آنها خلاص کنید، بلکه به این معنی است که رودررو با آنها مواجهه شوید.توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها
تاب‌آوری ظرفیتی برای رویارویی، غلبه و حتی تقویت شدن با تجربیات دشوار است. این موضوع شامل این است که چالش‌هایی را که با آنها روبرو هستید به‌عنوان راه‌هایی ارزشمند برای یادگیری و رشد در نظر بگیرید.
اما آیا تاب آوری چیزی است که شما با آن متولد شده اید یا می توان آن را در طول زمان توسعه داد؟
تحقیقات علوم اجتماعی در مورد تجربه کودکان و بزرگسالانِ بازماندگان تروما نشان می دهد که همه ما تعدادی ویژگی درونی و بیرونی داریم که می تواند ما را از تجربیات آسیب زا محافظت کند.
این عوامل حفاظتی را می توان از طریق انواع استراتژی های تاب آوری تقویت و توسعه داد. از این نظر تاب آوری یک ویژگی ثابت در یک فرد نیست، بلکه یک نتیجه قابل تغییر است. تاب آوری چیزی است که می توانید آن را بیاموزید.
راهبردهای تاب آوری شناسایی شده در تحقیق را می توان به پنج دسته اصلی تقسیم کرد: هدف، خود، ارتباطات، بدن و ذهن.
- هدف به ارزش های شما و آنچه در زندگی برای شما اهمیت دارد، اشاره دارد. افراد تاب آور متوجه می شوند که چه چیزی برایشان مهم است و از علایق خود آگاه هستند و هر دوی این موارد را در زندگی روزمره خود وارد می کنند.
- خود به عنوان یک مقوله، اعتماد به نفس، عزت نفس و شفقت به خود را در بر می گیرد. نقاط قوت شما در اینجا کلیدی است. افراد تاب‌آور از نقاط قوت خود استفاده می‌کنند و راه‌هایی برای همسو کردنِ آنها با ارزش‌ها و علایق خود پیدا می‌کنند. آنها همچنین به خودگویی مثبت می پردازند و با همان مهربانی و مراقبتی که به عزیزانشان نشان می دهند با خود رفتار می کنند.توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها
- ارتباطات پیوندهایی هستند که شما هم در روابط شخصی و هم در گروه های اجتماعی خود تجربه می کنید. ایجاد پیوندهای قوی و ایجاد حس تعلق هر دو برای تاب آوری شما بسیار مهم هستند. افراد تاب آور دائماً در حال یافتن راه هایی برای بهبود و تقویت ارتباطات خود هستند.
- بدن نشان دهنده جنبه های فیزیکیِ بیشترِ تاب آوری و رفاه است، به عنوان مثال. خواب، ورزش و رژیم غذایی افراد تاب آور عادت های سالمی را در این زمینه ها ایجاد می کنند. استرس و تروما می تواند بر روی بدن و همچنین ذهن شما فشار وارد کند، بنابراین ایجاد تاب آوری فیزیکی بخش مهمی از تواناییِ مقابله با موقعیت های دشوار است.
- ذهن حول یافتن جایگزین های سازنده برای تفکر منفی یا تحریف شده متمرکز است. افراد تاب آور می‌دانند که مثبت‌اندیشی صِرف همیشه مفید نیست، و درعوض دنیا را از دریچه‌ای متعادل و در عین حال خوش بینانه می‌بینند. آنها همچنین قدردان چیزهای خوب زندگی خود هستند و به طور منظم شکرگزاری را تمرین می کنند.
سازه های اضافی که به این پنج دسته تقسیم می شوند، حل مسئله و ذهن آگاهی هستند.
حل موثر مشکل شامل تمایز بین آنچه می توانید و آنچه را که نمی توانید تغییر دهید، و در نتیجه اقدام یا یافتنِ فعال راه هایی برای مقابله است.توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها
آگاه بودن (هشیار بودن) به معنای داشتن آگاهیِ غیرقابل قضاوت، دعوت کننده و پذیرش لحظه حال است.
آگاهی اساساً شامل توجه به کاری است که انجام می دهید، همانطور که آن را انجام می دهید. تحقیقات نشان داده است که شیوه‌های ذهن آگاهی در افزایش تاب آوری ذهنی و کمک به افراد در واکنشِ سازگارتر نسبت به موقعیت‌های استرس‌زا مؤثر هستند.توسعه تاب آوری در مواجهه با چالش ها
متعادل کردنِ همه این عناصر مختلف و به کار بردن آنها در زندگی روزمره می تواند به شما کمک کند تا تاب آوری خود را پرورش دهید و یاد بگیرید که در مواجهه با چالش ها تلاش کنید.
