کودکان دارای والدین مبتلا به سرطان، نیازمند خدمات تخصصی مددکاری اجتماعی
امروزه بيماری های مزمن از جمله سرطان به عنوان يك واقعيت تلخ و عامل تنش زای مهم، زندگی ميليون ها فرد را تحت تأثير قرار می دهند. سازمان جهانی بهداشت تخمين می زند تا سال 2020 تعداد مبتلايان به سرطان در جهان به 15 ميليون نفر در سال خواهد رسيد. علیرغم وجود همه پیشرفت‌ها در زمینه تشخیص و درمان، سرطان همچنان یادآور درد، محدودیت، بدشکلی و مرگ می‌باشد. طبق آمارهای سازمان بهداشت جهانی، سرطان به عنوان یک بیماری جهانی معرفی می‌شود. سرطان به طور بالقوه بيماری تهديدكننده حيات است، تحقيقات نشان می دهند كه بروز بيماری های تهديدكننده زندگی در يك عضو خانواده باعث تغييرات فراوانی در زندگی فرد و خانواده خواهد شد. از جمله اين موارد، ايجاد سرطان در والدين است كه به عنوان يك عامل تنش زای روانی و اجتماعی، باعث بروز مشكلاتی در افراد خانواده به خصوص كودكان خواهد شد. مطالعات نشان داده اند که بروز سرطان در والدين باعث بروز مشكلات جسمی، رو انی و اجتماعی در كودكان می شود. از جمله مشکلات روانی و اجتماعی که در کودکان دارای والد مبتلا به سرطان مشاهده می شود می توان به مواردی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال خواب، ترس، مكيدن انگشتان، اختلال در تحصيل، شب ادراری، سرپيچی از انجام كارهای روزمره، عدم انجام تكاليف مدرسه و نافرمانی، كاهش اعتماد به نفس و تعاملهای اجتماعی، رفتارهای برگشتی و… اشاره کرد. از اين رو در برنامه‌ريزی مراقبتهای درمانی، بايد علاوه بر تمركز بر روی والدين مبتلا به سرطان، به كودكان آنها نيز توجه ویژه ای بشود.
با توجه به شيوع روز افزون بيماری سرطان در جوامع بشری، توجه همه جانبه به والدين مبتلا به اين بيماری و كودكان آنها از جمله وظايف مهم گروه های بهداشتی- درمانی به ویژه مددکاران اجتماعی شاغل در مراکز درمانی است. مددکاران اجتماعی باید با برنامه ريزی در زمينه های مختلف، از طريق آموزش، مشاوره با كودكان و والدين و پیگیری مسایل و مشکلات آنان و تشکیل شبکه های حمایتی سعی کنند که باعث سازگاری بهتر کودک با بيماری والدين و احساس امنيت و آرامش در او شوند. چرا که تجربه تنش در دوران کودکی نقش مهمی در تكامل جسمانی و روانی کودکان و چگونگی سازگاری آنها با مشكلات در بزرگسالی را خواهد داشت و اگر تداوم تنش و تماس طولانی مدت آن در دوران کودکی مورد توجه قرار نگيرد و مداخلات لازم روانی اجتماعی توسط متخصصین روانی اجتماعی مانند مددکاران اجتماعی انجام نشود، این تنشها می توانند زمینه ساز بروز مشكلات جسمی و عدم سازگاری عاطفی و اجتماعی در فرد شوند و زندگی آینده فرد را با ناملایمات مختلف روبرو کنند.
نویسنده: پروانه خفتان کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان
