موسوی چلک: فقر؛ دلیل خرید و فروش کودکان

سید حسن موسوی چلک؛ رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در روزنامه آرمان نوشت: یکی از پدیده‌هایی که در شرایط کنونی با آن مواجه هستیم موضوع خرید و فروش کودکان است. گرچه این پدیده فراوانی گسترده‌ای در کشور ندارد، اما تعداد اندک آن نیز باید مورد توجه جدی قرار گیرد. عوامل مختلفی سبب بروز این پدیده می‌شوند که می‌توان به مشکلات مالی و فقر به عنوان کلیدی‌ترین عامل بروز آن اشاره کرد. این را باید پذیرفت که نظام مساعدت و تامین اجتماعی در کشور به گونه‌ای نیست که بتوان بر اساس آن به یک پوشش فراگیر کافی و اثربخش برای حمایت از افراد نیازمند را لحاظ کرد، بنابراین خرید و فروش کودک یکی از راه هایی است که افراد در خانواده‌های نیازمند و پرجمعیت برای تامین بخشی از هزینه های زندگی خود انتخاب می‌کنند.
گرچه نقش واسطه در این اقدامات را نمی‌توان کتمان کرد، اما خانواده‌ها را نیز در این پدیده نمی‌توان نادیده گرفت. شاید با افزایش ناباروری و تمایل به داشتن فرزند و گریز از حضانت فرزندان از طریق قانونی عده‌ای با تمکن مالی و با توسل به واسطه‌ها و مجاری غیرقانونی اقدام به خرید کودک کنند. این مساله در کشور به گونه‌ای که در رسانه‌ها به این امر می‌پردازند حاد و بحرانی نیست، بلکه در مواقعی هم افراد تحت تاثیر داستان‌هایی از سوی افکار عمومی‌ حس ترحمشان نسبت به این موضوع تحریک می‌شود، اما واقعیت این است که بخش عمده‌ای از این خانواده‌ها نیاز مالی دارند و با فروش کودکانشان گوشه‌ای از هزینه های زندگیشان را تامین می‌کنند. همچنین اینکه بنابر باور نادرست همه این کودکان حاصل روابط نامشروع هستند چندان درست نیست. این امکان وجود دارد تا عده‌ای از این طریق صاحب فرزند شوند، اما اینکه اغلب این کودکان ثمره روابط نامشروع باشند چندان واقعی نیست، آن هم به این دلیل که اغلب اشخاصی که کودکانشان را به فروش می‌رسانند به دلیل نارسایی های اقتصادی یا به دلیل نداشتن سرپرست یا بد سرپرستی دست به این اقدام می‌زنند.
خرید و فروش کودک یک آسیب اجتماعی است که باید مدیریت و ساماندهی شود. در این زمینه کودکان باید به افراد دارای صلاحیت سپرده شوند. بنابر قانون این کودکان به عنوان کودکان بی‌سرپرست مشمول حمایت قانونی هستند. باید این بچه‌ها را از افراد بگیرند و در اختیار بهزیستی قرار دهند تا در اختیار متقاضیان قرار گیرند. در زمینه خرید و فروش کودکان بعد دیگر متکدیان هستند. در این بحث برخی افراد از کودکان به عنوان عامل تکدی استفاده می‌کنند. بحث تکدی‌گری یک جرم و معضل اجتماعی سازمان یافته است. چون آحاد مردم از روی رقت و صدقه، کمک های زیادی به گدایان می‌کنند اشخاصی کودکان را در اختیار می‌گیرند و با سوءاستفاده از مادران و بچه ها، گروه های سازمان دهی شده را تشکیل می‌دهند. هر یک از اینها باید با بررسی های اطلاعاتی شناسایی و عوامل آنها مجازات شوند.