مددکاری اجتماعی ایرانمقالات مددکاران اجتماعی ایران

طلاق و نَنگ اجتماعی | رسالت مددکاران اجتماعی در مواجهه با پدیده داغ نَنگ طلاق

کبری واعظیبرخلاف کشورهای غربی که در بیشتر مواقع طلاق با توافق طرفین و در فضایی مسالمت آمیز اتفاق می­افتد، در ایران با ایجاد تنش و استرس در خانواده­ ها به وقوع می­پیوندد. یکی از دلایل ایجاد این تنش و اختلاف پدیده «انگ­ زنی» است و زنان بیش از مردان از این اَنگ دچار عارضه می­گردند. داغ ننگ (Stigma) یک برچسب اجتماعی است که مانع پذیرش اجتماعی کامل فرد از سوی دیگران می­ شود (رایت و همکاران، ۲۰۰۷). گافمن (۱۹۶۳) داغ ننگ را چنین تعریف کرده است: یک ویژگی که شدیداً ننگ­ آور است و باعث می­شود که شخص حامل آن ویژگی از یک شخص معمولی به یک شخص بی اهمیت و ننگ­دار در جامعه تبدیل شود و به عبارت بهتر از یک وضعیت «نرمال» به یک وضعیت «بدنام» و یا «ننگ آور» اجتماعی عبور ­کند (کلاینمن و همکار، ۲۰۱۶).

داغ ننگ پدیده ­ای جهان شمول است و مصادیق آن از جامعه­ ای به جامعه دیگر فرق می­کند. جوامع غربی به این دلیل که از مرحله گذار عبور کرده ­اند و جامعه را به سمت یک ثبات نسبی سوق داده­ اند، کمتر با پیامدهای طلاق در جامعه مواجه می­شوند. در این گونه جوامع زوجین پس از جدایی بدون هیچ نگرانی به زندگی خود ادامه می­دهند؛ چرا که مطلقه بودن در این جوامع نه تنها امری ناپسند و نکوهیده نیست بلکه امری بسیار عادی تلقی می­شود. بسیاری از زنان مطلقه در این جوامع بدون کمترین مشکلی مجدداً ازدواج می­کنند و زندگی خود را از سر می­گیرند اما در جوامع در حال گذار وضعیت کاملاً متفاوت است. پیامدهای طلاق برای زنان در چنین جوامع و فرهنگ­هایی آنچنان بالاست که گاه فرصت ازدواج مجدد را از دست می­دهند؛ چرا که زن به عنوان یک «کالای جنسی» نگریسته می­شود؛ کالایی که مصرف شده است و دیگر قابلیت استفاده را ندارد. نَنگ بدنامی در محدوده فرهنگ اتفاق می­افتد. بدین ترتیب تنها افرادی در حیطه فرهنگی مورد پذیرش قرار می­گیرند که مطابق با انتظارات آموخته شده عمل نمایند و کسانی که از این محدوده خارج شوند، دچار اَنگ بدنامی می­شوند. طلاق برای بسیاری از فرهنگ­ها از جمله فرهنگ ایرانی به ویژه در محیط­ هایی که ارزش و اهمیت بنیان خانواده به میزان بالایی حفظ شده است و کمتر دستخوش تغییرات اجتماعی شده است، نه تنها یک پدیده قابل پذیرش نیست بلکه به شدت نهی می­شود و افرادی را که دچار این ننگ می­شوند به شیوه­ های مختلف طرد و سرزنش می­کنند. در چنین جوامعی بنا به ماهیت قدرت و مردسالاری، مردانی که این پدیده را تجربه می­کنند نه تنها طرد نمی­شوند بلکه زمینه­ های ازدواج مجدد آنان به سرعت فراهم می­گردد؛ چرا که این باور و اعتقاد در بطن جامعه وجود دارد که«اگر زن، نقش همسری خود را به خوبی ایفا می­نمود هرگز زندگی مشترک به طلاق ختم نمی­شد پس یقیناً مشکل از زن بوده است نه مرد!»

زنانی که در جوامع سنتی طلاق را به عنوان یک پدیده ننگ ­آور تجربه می­کنند، با تعارضات فردی، خانوادگی و اجتماعی بسیاری روبه رو می­شوند. در پاره ­ای مواقع خانواده، نه تنها حامی و حمایت کننده زن مطلقه نیستند بلکه این باور و اعتقاد را دارند که: اگر زن فردی سازگار و فرمانبر باشد، به زندگی مشترک با هر شرایطی ادامه می­دهد و کار به طلاق و جدایی منجر نمی­ شود! این در حالی است که زنان مطلقه از سوی جامعه طرد شده و به آنان به عنوان افرادی که ارزش­ها و هنجارهای جمعی را زیر پا گذاشته اند، نگریسته می­شوند. این زنان اغلب در محیط کار، ارتباطات خانوادگی و اجتماعی، آزارهای اجتماعی گوناگونی را که ناشی از طلاق است تجربه می­کنند. مشکل اشتغال، مسائل اقتصادی و بیکاری، پیشنهادهای جنسی نامشروع، طرد و انزوای اجتماعی، سر بار خانواده بودن، خود مقصر بینی و احساس گناه، شبکه اجتماعی محدود، خانه نشین و در معرض ارتباط نبودن و … تنها و تنها بخشی از مسائل زنان مطلقه در فرهنگ­های سنتی و محدود است. این در حالی است که امکان بهره­ مند شدن از خدمات مشاوره پس از طلاق برای این زنان مهیا نیست و این گروه از زنان در سطح وسیع خشم و استرس، افسردگی، افکار تخریبی و اقدام به خودکشی را تجربه می­کنند.

با توجه به پیامدهای منفی­ بسیاری که طلاق برای زنان مطلقه به همراه دارد؛ لازم است این گروه از زنان از سوی سازمان­های دولتی و غیر دولتی و نیز متخصصان حرفه ­ای مانند مددکاران اجتماعی مورد توجه قرار گیرند. رسالت مددکاران اجتماعی در مواجهه با پدیده داغ نَنگ طلاق، آموزش و اطلاع­ رسانی در سطح جامعه و ارائه خدمات حرفه­ ای و حمایت از افرادی است که این پدیده را تجربه می­ کنند. اجرای برنامه­ های بلند مدت با هدف تحکیم بنیان خانواده، بررسی چالش­ها و موانع موجود در ازداوج پایدار (اقتصاد، فرهنگ، آموزش، ویژگی­های فردی و شخصیتی و …)، حمایت دولت در مسیر اشتغال و خوداتکایی اقتصادی زنان مطلقه، دسترسی به مشاوره پس از طلاق، میانجی گری و ارتباط با خانوده، آگاهسازی جامعه در سطح وسیع و مقابله با عدم پذیرش و طرد زنان مطلقه و تلاش برای بازگشت آنان به صحنه خانوادگی و اجتماعی و آموزش شیوه­ های مقابله مؤثر از جمله اقداماتی است که مددکاران اجتماعی در راستای کاهش نَنگ طلاق و زدودن آن در جامعه می­توانند انجام دهند.

نویسنده: کبری واعظی | کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران

رسانه تاب آوری ایران رسانه تاب آوری ایران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا