عضو هیئت مدیره کانون کلینیک‌های مددکاری تهران با اشاره به مشکلاتی که کودکان کار با آن‌ها دست به گریبانند، گفت: کودکان کار، کودکی نمی‌کنند. مریم پورمحمد در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: مسئله کودکان کار تراژدی قرن بیست‌و یکم است، بر اساس قوانین و کنوانسیون‌های جهانی هیچ نهاد یا سازمانی نمی‌تواند از کودکان زیر ۱۸ سال به عنوان نیروی کار استفاده کند چرا که افراد در این سنین کودک محسوب شده و باید تحت حمایت خانواده باشند. وی ادامه داد: باید کودکان کار و تبعات حضور آن‌ها در جامعه را به عنوان یک واقعیت بپذیریم اما بدانیم که این کودکان، کودکی نمی‌کنند؛ دنیا نیز نسبت به آن‌ها بی‌توجه نیست و این مسئله همواره یکی از نگرانی‌های متخصصان علوم اجتماعی و روان‌شناسان بوده است. عضو هیئت مدیره کانون کلینیک‌های مددکاری تهران افزود: کودکان کار از اقشار آسیب‌پذیر جوامع هستند و چند علتی بودن این مسئله، ارائه راه حل درباره آن را دشوارتر می‌کند، این کودکان در خیابان در معرض آسیب‌های جسمی مانند تصادف، درگیری‌های فیزیکی با مردم، رفتارهای خشونت‌آمیز، خشکی پوست، مشکلات گوارشی و سوء‌تغذیه هستند.
وی همچنین گفت: بی‌سوادی خانواده‌های کودکان کار، فقدان فضای گرم خانوادگی، ترک تحصیل، استفاده از این کودکان برای حمل مواد مخدر و ایجاد زمینه بزهکاری در آن‌ها مشکلات دیگری است که این کودکان با آن دست به گریبانند.
پورمحمد تصریح کرد: این کودکان عموماً از خانواده‌هایی هستند که به دلایل متعدد، آن‌ها را وادار به کار کردن می‌کنند اما برخی از آن‌ها نیز از خانواده‌هایشان دورند و حضور در گروه‌های غیرهمسال برای آن‌ها مشکلات بیش‌تری ایجاد می‌کند.
وی در پایان گفت: مهم‌ترین مسئله درباره این کودکان شناسایی آن‌هاست که خوشبختانه در سال‌های اخیر توسط سازمان بهزیستی و شهرداری انجام شده اما برنامه‌ها بیشتر به صورت میان‌مدت یا کوتاه‌مدت و به صورت روبنایی صورت گرفته است، در صورتی که نیاز به نگاه زیربنایی و همکاری سازمان‌های ذیربط داریم، حتی اگر NGOها (سازمان‌های مردم نهاد) اطلاعات این کودکان را به صورت محرمانه داشته باشند باز هم باید در ارائه خدمات با سایر گروه‌ها هماهنگی وجود داشته باشد.
