11-11-2013، 12:58 AM
ماهيت حقوقي عقد قرارداد
طبق قانون مدني ايران (( عقد عبارتست از اينكه يك يا چند نفر در مقابل يك يا چند نفر ديگر تعهد برابري نمايند و مورد قبول آنها باشد .))
در عقد بيمه ، رابطه حقوقي كه بين بيمه گذار و بيمه گر به وجود مي آيد منشأ تعهد است ، متعهد كه بيمه گر است تعهد ميكند كه تحت شرايط معيني درصورت بروز حادثه كه به تعهد بيمهگر تحقق ميبخشد از بيمه شده رفع زيان كند .
اصولاً بجز بيمههاي عمر ، بيمه عقدي است لازم ، به موجب قانون مدني ايران (( عقد لازم آن است كه هيچ يك از طرفين معامله حق فسخ نداشته باشند ، مگر در موارد مشخص . ))
هرگاه هر يك از طرفين يا هر دو بتوانند عقد را به ميل خود فسخ نمايند آن عقد جايز است ، در مواردي عقد ممكن به طرف ديگر جايز باشد
اصطلاحات تجاري بين المللي International Commercial Terms
در يك قرارداد فروش بين المللي خريدار و فروشنده يا به عبارت ديگر وارد كننده و صادركننده هر دو مايلند كه قرارداد منعقده به نحو احسن اجرا شود ، اما در عين حال ارسال كالا از يك كشور به كشور ديگر به عنوان بخشي از معامله تجاري مي تواند با خطراتي همراه باشد . اگر كالا از ميان رفته يا خسارت ببيند يا تحويل و پرداخت قيمت آن بنا به دلايلي انجام نشود روابط خريدار و فروشنده ممكن است آنچنان تيره گردد كه راهي جز اقامه دعوي وجود نداشته باشد ، بنابراين در اختيار داشتن مجموعه اي استاندارد در مورد تعهدات فروشنده و خريدار مي تواند در تنظيم قراردادهاي فروش بين المللي كالا و تعيين مسؤوليتهاي هر يك از طرفين كمك شاياني بنمايد .. بدين ترتيب مانع بروز اختلافات بعدي شود .
اينكوترمز ( اصطلاحات بازرگاني بين المللي ) كه توسط اتاق بازرگاني بين المللي براي نخستين بار در سال 1936 تنظيم و در سالهاي 1953- 1967- 1980 مورد تجديد نظر قرار گرفت و در سال 1990 با شرح و تفسير سيزده اصطلاح كه در چهار گروه E ، F ، C، D طبقه بندي شده اند تكميل گرديد . (از كتاب اينكوترمز 1990 ترجمه مسعود طارم سري ازانتشارات مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني)
اصطلاحات تجاري بين المللي بخشي از قراردادهاي خريد و فروش را تشكيل مي دهد .
قرارداد فروش صرفاً قيمت كالا - كميت و كيفيت آن را معين و مشخص مي نمايد در حاليكه اصطلاحات تجاري ضمن تعيين وظيفه خريدار و فروشنده ، مسائل مربوط به نحوه تحويل كالا را روشن مي كند ، براي جلوگيري از هرگونه اختلاف ، تعبير و تفسير شرايط قراردادهاي منعقده ، لازم است كه دو طرف قرارداد اطلاعاتي را بطور اختصار به شرح زير در قرارداد معين و مشخص نمايند .
- براساس شرايط قرارداد كداميك از طرفين موظف به انجام تشريفات مربوط به صدور و يا ورود كالا و ترخيص آن مي باشند ؟
-براساس قراردادهزينه هاي مربوط به بارگيري وتخليه كالادرمراحل مختلف حمل برعهده چه كسي نهاده شده است؟
- تقسيم ريسك بين فروشنده و خريدار در مورد آسيب ديدن كالا و اخذ پوشش هاي بيمه اي بر عهده كداميك از طرفين قرار گرفته است .
از اين 13 اصطلاح خريد در ايران معمولاً در قراردادها 3 نوع آن متداول بوده كه به شرح ذيل مي باشد .
FOB : Free On Board
يعني تحويل كالا بر روي عرشه مي باشد . براساس اين شرط فروشنده موظف است كه كالا را بر روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
بر اساس (( FOB))وظايف اصلي فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف فروشنده :
- كالا را روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد
- كليه تشريفات گمركي لازم را براي صدور كالا به انجام رسانيده و پس از پرداخت عوارض ، مجوز صادرات را اخذ نمايد .
- بارنامه بدون قيد(Clean Bill of Lading) كه نشان دهنده تحويل سالم كالاست از متصدي حمل دريافت نمايد .
- نسبت به پرداخت مخارج تخليه كالا اقدام لازم را معمول دارد .
وظايف خريدار :
- حمل كننده را تعيين نمايد.
- قرارداد حمل را منعقد و كرايه حمل را پرداخت كند.
- مخارج بارگيري را تا حدي كه كرايه حمل منظور شده است پرداخت نمايد.
- مخارج تخليه كالا را پرداخت كند.
CFR : Cost and Freight
يعني هزينه و كرايه حمل توسط فروشنده پرداخت مي شود . بر اساس اين شرط فروشنده موظف است هزينه ها و كرايه حمل مورد نياز براي حمل كالا به بندر مقصد در قرارداد را بپردازد . لازم بذكر است كه ريسك و خطر از بين رفتن كالا و يا خسارت وارده به آن و ساير مخارج اضافي كه ممكن است بعد از تحويل كالا به متصدي حمل اتفاق بيفتد از فروشنده به خريدار منتقل مي گردد . بر اين اساس وظايف ترخيص كالا برعهده فروشنده نهاده شده است . در اين اصطلاح عمده ترين وظايف فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف اصلي فروشنده :
- مي بايست قرارداد حمل را با متصدي حمل منعقد نموده و كرايه حمل را تا بندر مقصد مندرج در قرارداد پرداخت نمايد .
- كالا را در عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
- تشريفات لازمه را براي صدور كالا انجام داده و عوارض و مالياتهاي مربوطه را پرداخت كرده و مجوز لازم اخذ نمايد .
- پس از تحويل كالا به متصدي حمل بارنامه بدون قيد (Clean) را جهت تحويل به خريدار اخذ نمايد .
- مخارج بارگيري را پرداخت نمايد .
- مخارج تخليه كالا را تا حد و اندازه اي كه در قرارداد حمل منظور شده است پرداخت كند .
وظايف خريدار
- خريدار پس از دريافت اسناد حمل ، فاكتور ، سند و ... كالا را در بندر مقصد تعيين شده در قرارداد تحويل مي گيرد ..
- مخارج تخليه كالا را تا حدودي كه در كرايه حمل منظور نشده پرداخت نمايد .
CIF : Cost,Insurance and Freight
مبدأ پيدايش زيان همگاني
زيان همگاني در بين اقوام باستاني هند ، بابل ، يونان، در سده ششم قبل از ميلاد مسيح رايج بود است، دريانوردان ساكن درياي مديترانه مانند يوناني ها ، مصريها از چند قرن قبل از ميلاد مسيح به اين اصل معتقد بودند كه آنچه براي نجات كشتي به دريا ريخته مي شود با مشاركت همه جبران گردد .
پيدايش عمليات بيمه گري به شكل و شيوه فني ، علمي و تخصصي امروزه بر اساس دريافت حق بيمه بطور قطع مربوط به تجار شهر (( لومباردي )) فلورانس در سال 1250 ميلادي مي باشد و بطور يقين قديمي ترين اثر مدون و بجا مانده از مدارك بيمه اي مربوط به شهر جنوا مي باشد .
كم كم با پيشرفت بيمه و بوجود آمدن مشكلات بيمه گران به اين فكر افتادند فعاليتهاي خود را متمركز كرده و بصورت گروهي كار كنند ، كه در ابتدا با تأسيس انجمن هائي كه داراي اساسنامه و مقررات خاصي بود شكل گرفت، معروف ترين گردهمائي كه لازم است به آن اشاره شود گردهمائي بودكه مرتب درشهرلندن در قهوهخانه شخصي بنام ( ادوارد لويدز ) تشكيل مي شد ، بعدها در سال 1696 نشريه هايي نيز تحت عنوان اخبار لويدزمنتشر شد،دراين نشريه ها اخبارمربوط به تجارت وحوادث آورده مي شد ، چندي نگذشت كه آن قهوه خانه محل اجتماعات و ملاقات بيمه گران دريايي و بهترين مكان براي رد و بدل كردن اطلاعات بيمه اي و انجام معاملات بيمه اتكائي گرديد ، البته بعداً تمامي كشتيها براي ثبت مشخصات به آنجا رجوع مي كردند .
ماهيت حقوقي عقد قرارداد
طبق قانون مدني ايران (( عقد عبارتست از اينكه يك يا چند نفر در مقابل يك يا چند نفر ديگر تعهد برابري نمايند و مورد قبول آنها باشد .))
در عقد بيمه ، رابطه حقوقي كه بين بيمه گذار و بيمه گر به وجود مي آيد منشأ تعهد است ، متعهد كه بيمه گر است تعهد ميكند كه تحت شرايط معيني درصورت بروز حادثه كه به تعهد بيمهگر تحقق ميبخشد از بيمه شده رفع زيان كند .
اصولاً بجز بيمههاي عمر ، بيمه عقدي است لازم ، به موجب قانون مدني ايران (( عقد لازم آن است كه هيچ يك از طرفين معامله حق فسخ نداشته باشند ، مگر در موارد مشخص . ))
هرگاه هر يك از طرفين يا هر دو بتوانند عقد را به ميل خود فسخ نمايند آن عقد جايز است ، در مواردي عقد ممكن به طرف ديگر جايز باشد
اصطلاحات تجاري بين المللي International Commercial Terms
در يك قرارداد فروش بين المللي خريدار و فروشنده يا به عبارت ديگر وارد كننده و صادركننده هر دو مايلند كه قرارداد منعقده به نحو احسن اجرا شود ، اما در عين حال ارسال كالا از يك كشور به كشور ديگر به عنوان بخشي از معامله تجاري مي تواند با خطراتي همراه باشد . اگر كالا از ميان رفته يا خسارت ببيند يا تحويل و پرداخت قيمت آن بنا به دلايلي انجام نشود روابط خريدار و فروشنده ممكن است آنچنان تيره گردد كه راهي جز اقامه دعوي وجود نداشته باشد ، بنابراين در اختيار داشتن مجموعه اي استاندارد در مورد تعهدات فروشنده و خريدار مي تواند در تنظيم قراردادهاي فروش بين المللي كالا و تعيين مسؤوليتهاي هر يك از طرفين كمك شاياني بنمايد .. بدين ترتيب مانع بروز اختلافات بعدي شود .
اينكوترمز ( اصطلاحات بازرگاني بين المللي ) كه توسط اتاق بازرگاني بين المللي براي نخستين بار در سال 1936 تنظيم و در سالهاي 1953- 1967- 1980 مورد تجديد نظر قرار گرفت و در سال 1990 با شرح و تفسير سيزده اصطلاح كه در چهار گروه E ، F ، C، D طبقه بندي شده اند تكميل گرديد . (از كتاب اينكوترمز 1990 ترجمه مسعود طارم سري ازانتشارات مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني)
اصطلاحات تجاري بين المللي بخشي از قراردادهاي خريد و فروش را تشكيل مي دهد .
قرارداد فروش صرفاً قيمت كالا - كميت و كيفيت آن را معين و مشخص مي نمايد در حاليكه اصطلاحات تجاري ضمن تعيين وظيفه خريدار و فروشنده ، مسائل مربوط به نحوه تحويل كالا را روشن مي كند ، براي جلوگيري از هرگونه اختلاف ، تعبير و تفسير شرايط قراردادهاي منعقده ، لازم است كه دو طرف قرارداد اطلاعاتي را بطور اختصار به شرح زير در قرارداد معين و مشخص نمايند .
- براساس شرايط قرارداد كداميك از طرفين موظف به انجام تشريفات مربوط به صدور و يا ورود كالا و ترخيص آن مي باشند ؟
-براساس قراردادهزينه هاي مربوط به بارگيري وتخليه كالادرمراحل مختلف حمل برعهده چه كسي نهاده شده است؟
- تقسيم ريسك بين فروشنده و خريدار در مورد آسيب ديدن كالا و اخذ پوشش هاي بيمه اي بر عهده كداميك از طرفين قرار گرفته است .
از اين 13 اصطلاح خريد در ايران معمولاً در قراردادها 3 نوع آن متداول بوده كه به شرح ذيل مي باشد .
FOB : Free On Board
يعني تحويل كالا بر روي عرشه مي باشد . براساس اين شرط فروشنده موظف است كه كالا را بر روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
بر اساس (( FOB))وظايف اصلي فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف فروشنده :
- كالا را روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد
- كليه تشريفات گمركي لازم را براي صدور كالا به انجام رسانيده و پس از پرداخت عوارض ، مجوز صادرات را اخذ نمايد .
- بارنامه بدون قيد(Clean Bill of Lading) كه نشان دهنده تحويل سالم كالاست از متصدي حمل دريافت نمايد .
- نسبت به پرداخت مخارج تخليه كالا اقدام لازم را معمول دارد .
وظايف خريدار :
- حمل كننده را تعيين نمايد.
- قرارداد حمل را منعقد و كرايه حمل را پرداخت كند.
- مخارج بارگيري را تا حدي كه كرايه حمل منظور شده است پرداخت نمايد.
- مخارج تخليه كالا را پرداخت كند.
CFR : Cost and Freight
يعني هزينه و كرايه حمل توسط فروشنده پرداخت مي شود . بر اساس اين شرط فروشنده موظف است هزينه ها و كرايه حمل مورد نياز براي حمل كالا به بندر مقصد در قرارداد را بپردازد . لازم بذكر است كه ريسك و خطر از بين رفتن كالا و يا خسارت وارده به آن و ساير مخارج اضافي كه ممكن است بعد از تحويل كالا به متصدي حمل اتفاق بيفتد از فروشنده به خريدار منتقل مي گردد . بر اين اساس وظايف ترخيص كالا برعهده فروشنده نهاده شده است . در اين اصطلاح عمده ترين وظايف فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف اصلي فروشنده :
- مي بايست قرارداد حمل را با متصدي حمل منعقد نموده و كرايه حمل را تا بندر مقصد مندرج در قرارداد پرداخت نمايد .
- كالا را در عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
- تشريفات لازمه را براي صدور كالا انجام داده و عوارض و مالياتهاي مربوطه را پرداخت كرده و مجوز لازم اخذ نمايد .
- پس از تحويل كالا به متصدي حمل بارنامه بدون قيد (Clean) را جهت تحويل به خريدار اخذ نمايد .
- مخارج بارگيري را پرداخت نمايد .
- مخارج تخليه كالا را تا حد و اندازه اي كه در قرارداد حمل منظور شده است پرداخت كند .
وظايف خريدار
- خريدار پس از دريافت اسناد حمل ، فاكتور ، سند و ... كالا را در بندر مقصد تعيين شده در قرارداد تحويل مي گيرد ..
- مخارج تخليه كالا را تا حدودي كه در كرايه حمل منظور نشده پرداخت نمايد .
CIF : Cost,Insurance and Freight
يعني هزينه ، بيمه و كرايه حمل توسط فروشنده تا بندر مقصدتعيين شده پرداخت مي شود .
براساس اين شرط فروشنده موظف است كه هزينه و كرايه حمل را مانند شرط ” CFR “ پرداخت نموده و براي حفظ منافع و كالائي كه در جريان حمل قرار دارد و احتمالاً ممكن است مورد آسيب قرار گيرد بيمه نامه دريايي
طبق قانون مدني ايران (( عقد عبارتست از اينكه يك يا چند نفر در مقابل يك يا چند نفر ديگر تعهد برابري نمايند و مورد قبول آنها باشد .))
در عقد بيمه ، رابطه حقوقي كه بين بيمه گذار و بيمه گر به وجود مي آيد منشأ تعهد است ، متعهد كه بيمه گر است تعهد ميكند كه تحت شرايط معيني درصورت بروز حادثه كه به تعهد بيمهگر تحقق ميبخشد از بيمه شده رفع زيان كند .
اصولاً بجز بيمههاي عمر ، بيمه عقدي است لازم ، به موجب قانون مدني ايران (( عقد لازم آن است كه هيچ يك از طرفين معامله حق فسخ نداشته باشند ، مگر در موارد مشخص . ))
هرگاه هر يك از طرفين يا هر دو بتوانند عقد را به ميل خود فسخ نمايند آن عقد جايز است ، در مواردي عقد ممكن به طرف ديگر جايز باشد
اصطلاحات تجاري بين المللي International Commercial Terms
در يك قرارداد فروش بين المللي خريدار و فروشنده يا به عبارت ديگر وارد كننده و صادركننده هر دو مايلند كه قرارداد منعقده به نحو احسن اجرا شود ، اما در عين حال ارسال كالا از يك كشور به كشور ديگر به عنوان بخشي از معامله تجاري مي تواند با خطراتي همراه باشد . اگر كالا از ميان رفته يا خسارت ببيند يا تحويل و پرداخت قيمت آن بنا به دلايلي انجام نشود روابط خريدار و فروشنده ممكن است آنچنان تيره گردد كه راهي جز اقامه دعوي وجود نداشته باشد ، بنابراين در اختيار داشتن مجموعه اي استاندارد در مورد تعهدات فروشنده و خريدار مي تواند در تنظيم قراردادهاي فروش بين المللي كالا و تعيين مسؤوليتهاي هر يك از طرفين كمك شاياني بنمايد .. بدين ترتيب مانع بروز اختلافات بعدي شود .
اينكوترمز ( اصطلاحات بازرگاني بين المللي ) كه توسط اتاق بازرگاني بين المللي براي نخستين بار در سال 1936 تنظيم و در سالهاي 1953- 1967- 1980 مورد تجديد نظر قرار گرفت و در سال 1990 با شرح و تفسير سيزده اصطلاح كه در چهار گروه E ، F ، C، D طبقه بندي شده اند تكميل گرديد . (از كتاب اينكوترمز 1990 ترجمه مسعود طارم سري ازانتشارات مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني)
اصطلاحات تجاري بين المللي بخشي از قراردادهاي خريد و فروش را تشكيل مي دهد .
قرارداد فروش صرفاً قيمت كالا - كميت و كيفيت آن را معين و مشخص مي نمايد در حاليكه اصطلاحات تجاري ضمن تعيين وظيفه خريدار و فروشنده ، مسائل مربوط به نحوه تحويل كالا را روشن مي كند ، براي جلوگيري از هرگونه اختلاف ، تعبير و تفسير شرايط قراردادهاي منعقده ، لازم است كه دو طرف قرارداد اطلاعاتي را بطور اختصار به شرح زير در قرارداد معين و مشخص نمايند .
- براساس شرايط قرارداد كداميك از طرفين موظف به انجام تشريفات مربوط به صدور و يا ورود كالا و ترخيص آن مي باشند ؟
-براساس قراردادهزينه هاي مربوط به بارگيري وتخليه كالادرمراحل مختلف حمل برعهده چه كسي نهاده شده است؟
- تقسيم ريسك بين فروشنده و خريدار در مورد آسيب ديدن كالا و اخذ پوشش هاي بيمه اي بر عهده كداميك از طرفين قرار گرفته است .
از اين 13 اصطلاح خريد در ايران معمولاً در قراردادها 3 نوع آن متداول بوده كه به شرح ذيل مي باشد .
FOB : Free On Board
يعني تحويل كالا بر روي عرشه مي باشد . براساس اين شرط فروشنده موظف است كه كالا را بر روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
بر اساس (( FOB))وظايف اصلي فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف فروشنده :
- كالا را روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد
- كليه تشريفات گمركي لازم را براي صدور كالا به انجام رسانيده و پس از پرداخت عوارض ، مجوز صادرات را اخذ نمايد .
- بارنامه بدون قيد(Clean Bill of Lading) كه نشان دهنده تحويل سالم كالاست از متصدي حمل دريافت نمايد .
- نسبت به پرداخت مخارج تخليه كالا اقدام لازم را معمول دارد .
وظايف خريدار :
- حمل كننده را تعيين نمايد.
- قرارداد حمل را منعقد و كرايه حمل را پرداخت كند.
- مخارج بارگيري را تا حدي كه كرايه حمل منظور شده است پرداخت نمايد.
- مخارج تخليه كالا را پرداخت كند.
CFR : Cost and Freight
يعني هزينه و كرايه حمل توسط فروشنده پرداخت مي شود . بر اساس اين شرط فروشنده موظف است هزينه ها و كرايه حمل مورد نياز براي حمل كالا به بندر مقصد در قرارداد را بپردازد . لازم بذكر است كه ريسك و خطر از بين رفتن كالا و يا خسارت وارده به آن و ساير مخارج اضافي كه ممكن است بعد از تحويل كالا به متصدي حمل اتفاق بيفتد از فروشنده به خريدار منتقل مي گردد . بر اين اساس وظايف ترخيص كالا برعهده فروشنده نهاده شده است . در اين اصطلاح عمده ترين وظايف فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف اصلي فروشنده :
- مي بايست قرارداد حمل را با متصدي حمل منعقد نموده و كرايه حمل را تا بندر مقصد مندرج در قرارداد پرداخت نمايد .
- كالا را در عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
- تشريفات لازمه را براي صدور كالا انجام داده و عوارض و مالياتهاي مربوطه را پرداخت كرده و مجوز لازم اخذ نمايد .
- پس از تحويل كالا به متصدي حمل بارنامه بدون قيد (Clean) را جهت تحويل به خريدار اخذ نمايد .
- مخارج بارگيري را پرداخت نمايد .
- مخارج تخليه كالا را تا حد و اندازه اي كه در قرارداد حمل منظور شده است پرداخت كند .
وظايف خريدار
- خريدار پس از دريافت اسناد حمل ، فاكتور ، سند و ... كالا را در بندر مقصد تعيين شده در قرارداد تحويل مي گيرد ..
- مخارج تخليه كالا را تا حدودي كه در كرايه حمل منظور نشده پرداخت نمايد .
CIF : Cost,Insurance and Freight
مبدأ پيدايش زيان همگاني
زيان همگاني در بين اقوام باستاني هند ، بابل ، يونان، در سده ششم قبل از ميلاد مسيح رايج بود است، دريانوردان ساكن درياي مديترانه مانند يوناني ها ، مصريها از چند قرن قبل از ميلاد مسيح به اين اصل معتقد بودند كه آنچه براي نجات كشتي به دريا ريخته مي شود با مشاركت همه جبران گردد .
پيدايش عمليات بيمه گري به شكل و شيوه فني ، علمي و تخصصي امروزه بر اساس دريافت حق بيمه بطور قطع مربوط به تجار شهر (( لومباردي )) فلورانس در سال 1250 ميلادي مي باشد و بطور يقين قديمي ترين اثر مدون و بجا مانده از مدارك بيمه اي مربوط به شهر جنوا مي باشد .
كم كم با پيشرفت بيمه و بوجود آمدن مشكلات بيمه گران به اين فكر افتادند فعاليتهاي خود را متمركز كرده و بصورت گروهي كار كنند ، كه در ابتدا با تأسيس انجمن هائي كه داراي اساسنامه و مقررات خاصي بود شكل گرفت، معروف ترين گردهمائي كه لازم است به آن اشاره شود گردهمائي بودكه مرتب درشهرلندن در قهوهخانه شخصي بنام ( ادوارد لويدز ) تشكيل مي شد ، بعدها در سال 1696 نشريه هايي نيز تحت عنوان اخبار لويدزمنتشر شد،دراين نشريه ها اخبارمربوط به تجارت وحوادث آورده مي شد ، چندي نگذشت كه آن قهوه خانه محل اجتماعات و ملاقات بيمه گران دريايي و بهترين مكان براي رد و بدل كردن اطلاعات بيمه اي و انجام معاملات بيمه اتكائي گرديد ، البته بعداً تمامي كشتيها براي ثبت مشخصات به آنجا رجوع مي كردند .
ماهيت حقوقي عقد قرارداد
طبق قانون مدني ايران (( عقد عبارتست از اينكه يك يا چند نفر در مقابل يك يا چند نفر ديگر تعهد برابري نمايند و مورد قبول آنها باشد .))
در عقد بيمه ، رابطه حقوقي كه بين بيمه گذار و بيمه گر به وجود مي آيد منشأ تعهد است ، متعهد كه بيمه گر است تعهد ميكند كه تحت شرايط معيني درصورت بروز حادثه كه به تعهد بيمهگر تحقق ميبخشد از بيمه شده رفع زيان كند .
اصولاً بجز بيمههاي عمر ، بيمه عقدي است لازم ، به موجب قانون مدني ايران (( عقد لازم آن است كه هيچ يك از طرفين معامله حق فسخ نداشته باشند ، مگر در موارد مشخص . ))
هرگاه هر يك از طرفين يا هر دو بتوانند عقد را به ميل خود فسخ نمايند آن عقد جايز است ، در مواردي عقد ممكن به طرف ديگر جايز باشد
اصطلاحات تجاري بين المللي International Commercial Terms
در يك قرارداد فروش بين المللي خريدار و فروشنده يا به عبارت ديگر وارد كننده و صادركننده هر دو مايلند كه قرارداد منعقده به نحو احسن اجرا شود ، اما در عين حال ارسال كالا از يك كشور به كشور ديگر به عنوان بخشي از معامله تجاري مي تواند با خطراتي همراه باشد . اگر كالا از ميان رفته يا خسارت ببيند يا تحويل و پرداخت قيمت آن بنا به دلايلي انجام نشود روابط خريدار و فروشنده ممكن است آنچنان تيره گردد كه راهي جز اقامه دعوي وجود نداشته باشد ، بنابراين در اختيار داشتن مجموعه اي استاندارد در مورد تعهدات فروشنده و خريدار مي تواند در تنظيم قراردادهاي فروش بين المللي كالا و تعيين مسؤوليتهاي هر يك از طرفين كمك شاياني بنمايد .. بدين ترتيب مانع بروز اختلافات بعدي شود .
اينكوترمز ( اصطلاحات بازرگاني بين المللي ) كه توسط اتاق بازرگاني بين المللي براي نخستين بار در سال 1936 تنظيم و در سالهاي 1953- 1967- 1980 مورد تجديد نظر قرار گرفت و در سال 1990 با شرح و تفسير سيزده اصطلاح كه در چهار گروه E ، F ، C، D طبقه بندي شده اند تكميل گرديد . (از كتاب اينكوترمز 1990 ترجمه مسعود طارم سري ازانتشارات مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني)
اصطلاحات تجاري بين المللي بخشي از قراردادهاي خريد و فروش را تشكيل مي دهد .
قرارداد فروش صرفاً قيمت كالا - كميت و كيفيت آن را معين و مشخص مي نمايد در حاليكه اصطلاحات تجاري ضمن تعيين وظيفه خريدار و فروشنده ، مسائل مربوط به نحوه تحويل كالا را روشن مي كند ، براي جلوگيري از هرگونه اختلاف ، تعبير و تفسير شرايط قراردادهاي منعقده ، لازم است كه دو طرف قرارداد اطلاعاتي را بطور اختصار به شرح زير در قرارداد معين و مشخص نمايند .
- براساس شرايط قرارداد كداميك از طرفين موظف به انجام تشريفات مربوط به صدور و يا ورود كالا و ترخيص آن مي باشند ؟
-براساس قراردادهزينه هاي مربوط به بارگيري وتخليه كالادرمراحل مختلف حمل برعهده چه كسي نهاده شده است؟
- تقسيم ريسك بين فروشنده و خريدار در مورد آسيب ديدن كالا و اخذ پوشش هاي بيمه اي بر عهده كداميك از طرفين قرار گرفته است .
از اين 13 اصطلاح خريد در ايران معمولاً در قراردادها 3 نوع آن متداول بوده كه به شرح ذيل مي باشد .
FOB : Free On Board
يعني تحويل كالا بر روي عرشه مي باشد . براساس اين شرط فروشنده موظف است كه كالا را بر روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
بر اساس (( FOB))وظايف اصلي فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف فروشنده :
- كالا را روي عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد
- كليه تشريفات گمركي لازم را براي صدور كالا به انجام رسانيده و پس از پرداخت عوارض ، مجوز صادرات را اخذ نمايد .
- بارنامه بدون قيد(Clean Bill of Lading) كه نشان دهنده تحويل سالم كالاست از متصدي حمل دريافت نمايد .
- نسبت به پرداخت مخارج تخليه كالا اقدام لازم را معمول دارد .
وظايف خريدار :
- حمل كننده را تعيين نمايد.
- قرارداد حمل را منعقد و كرايه حمل را پرداخت كند.
- مخارج بارگيري را تا حدي كه كرايه حمل منظور شده است پرداخت نمايد.
- مخارج تخليه كالا را پرداخت كند.
CFR : Cost and Freight
يعني هزينه و كرايه حمل توسط فروشنده پرداخت مي شود . بر اساس اين شرط فروشنده موظف است هزينه ها و كرايه حمل مورد نياز براي حمل كالا به بندر مقصد در قرارداد را بپردازد . لازم بذكر است كه ريسك و خطر از بين رفتن كالا و يا خسارت وارده به آن و ساير مخارج اضافي كه ممكن است بعد از تحويل كالا به متصدي حمل اتفاق بيفتد از فروشنده به خريدار منتقل مي گردد . بر اين اساس وظايف ترخيص كالا برعهده فروشنده نهاده شده است . در اين اصطلاح عمده ترين وظايف فروشنده و خريدار عبارتند از :
وظايف اصلي فروشنده :
- مي بايست قرارداد حمل را با متصدي حمل منعقد نموده و كرايه حمل را تا بندر مقصد مندرج در قرارداد پرداخت نمايد .
- كالا را در عرشه كشتي تحويل متصدي حمل دهد .
- تشريفات لازمه را براي صدور كالا انجام داده و عوارض و مالياتهاي مربوطه را پرداخت كرده و مجوز لازم اخذ نمايد .
- پس از تحويل كالا به متصدي حمل بارنامه بدون قيد (Clean) را جهت تحويل به خريدار اخذ نمايد .
- مخارج بارگيري را پرداخت نمايد .
- مخارج تخليه كالا را تا حد و اندازه اي كه در قرارداد حمل منظور شده است پرداخت كند .
وظايف خريدار
- خريدار پس از دريافت اسناد حمل ، فاكتور ، سند و ... كالا را در بندر مقصد تعيين شده در قرارداد تحويل مي گيرد ..
- مخارج تخليه كالا را تا حدودي كه در كرايه حمل منظور نشده پرداخت نمايد .
CIF : Cost,Insurance and Freight
يعني هزينه ، بيمه و كرايه حمل توسط فروشنده تا بندر مقصدتعيين شده پرداخت مي شود .
براساس اين شرط فروشنده موظف است كه هزينه و كرايه حمل را مانند شرط ” CFR “ پرداخت نموده و براي حفظ منافع و كالائي كه در جريان حمل قرار دارد و احتمالاً ممكن است مورد آسيب قرار گيرد بيمه نامه دريايي